Jakoba 1

Fiarahabana

1I Jakoba, mpanompon’Andriamanitra sy Jesosy Kristy* Tompo no mamangy ny foko roa amby folo monina any am-pielezana.

Fizahan-toetra, faharetana, fanatanterahana

2Ry rahalahiko, ataovy ho fifaliana avokoa na dia rehefa iharan’ny fizahan-toetra samihafa aza ianareo, 3satria fantatrareo fa ny fizahan-toetra ny finoanareo dia mahatonga faharetana. 4Ary aoka ny faharetana hisy asa tanteraka, mba ho tanteraka sy ho tonga ohatra ianareo ka tsy hisy tsy ampy na amin’inona na amin’inona.

Mivavaka mba hananana fahendrena

5Raha misy aminareo tsy ampy fahendrena dia aoka izy hangataka amin’Andriamanitra izay manome malalaka ho an’ny olona rehetra sady tsy mba mandatsa, fa homena azy izany. 6Nefa aoka hangataka amin’ny finoana izy ka tsy hisalasala akory; fa izay misalasala dia toy ny alondranomasina entin’ny rivotra ka atopatopany. 7Koa aoka tsy hanampo handray zavatra amin’ny Tompo ny olona toy izany: 8Olona miroa saina izy, miovaova amin’ny alehany rehetra.

Ny mpanankarena sy ny mahantra

9Aoka ny rahalahy izay mahantra hanao ny fanandratana azy ho reharehany; 10ary ny mpanankarena kosa dia amin’ny fietreny, satria ho levona tahaka ny vonin’ny ahitra izy. 11Fa miposaka ny masoandro mbamin’ny hainandro mahamay; mampalazo ny ahitra izany ka mihintsana ny voniny ary levona ny hatsaran-tarehiny. Toy izany koa no ho falazon’ny mpanankarena amin’ny raharaha ataony.

Ny fizahan-toetra

12Sambatra izay olona maharitra fakam-panahy! Fa rehefa voazaha toetra izy dia handray ny satroboninahitry ny fiainana izay nolazain’ny Tompo homena izay tia Azy.

13Raha misy alaim-panahy, aoka izy tsy hiteny hoe: Andriamanitra no maka fanahy ahy. Fa tsy azon’ny ratsy alaim-panahy Andriamanitra, sady tsy mba maka fanahy olona. 14Fa samy alaim-panahy ny olona raha tarihin’ny filany sy mety fitahiny. 15Ary ny filana, rehefa torontoronina, dia miteraka ota; ary ny ota, rehefa tanteraka, dia miteraka fahafatesana.

16Aza mety hofitahina ianareo, ry rahalahy malalako: 17Ny fanomezan-tsoa rehetra sy ny fanomezana tanteraka rehetra dia avy any ambony, midina avy amin’ny Rain’ny fahazavana izay tsy misy fiovaovana na aloky ny fivadihana. 18Fa tamin’ny sitrapony no niterahany antsika tamin’ny tenin’ny fahamarinana mba ho isika no santatry ny zavatra noforoniny.

Tsy ampy ny mihaino

19Fantaro izao, ry rahalahy malalako: Aoka ny olona rehetra halady hihaino, ho malai-miteny, ho malain-ko tezitra; 20fa ny fahatezeran’ny olona dia tsy ahefana ny fahamarinana araka an’Andriamanitra. 21Koa ario ny fahalotoana rehetra sy ny faharatsiana tafahoatra, ary ekeo amin’ny fahalemem-panahy ny teny nambolena ao aminareo, izay mahavonjy ny fanahinareo.

22Fa aoka ho mpankato ny teny ianareo fa aza mihaino fotsiny ihany ka mamitaka ny tenanareo. 23Fa raha misy mpihaino ny teny nefa tsy mankatò azy dia toy ny olona mizaha ny tarehiny eo amin’ny fitaratra; 24fa mijery ny tenany izy dia lasa ary miaraka amin’izay dia hadinony ny tarehiny. 25Fa izay mandinika ny lalàna tanteraka, ny lalànan’ny fahafahana, ka maharitra amin’izany, raha tsy mpihaino manadino fa mankatò izany amin’ny asany, dia ho sambatra amin’ny fampiharana azy io olona io.

26Raha misy mihevi-tena ho mpivavaka, nefa tsy mahafehy ny lelany fa mamitaka ny fony, dia zava-poana ny fivavahan’izany olona izany. 27Izao no fivavahana madio sady tsy misy loto eo anatrehan’Andriamanitra Ray: Ny mamangy ny kamboty sy ny mpitondratena amin’ny fahoriany ary ny miaro ny tena tsy hisy pentimpentina avy amin’izao tontolo izao.

Currently Selected:

Jakoba 1: MRV

Highlight

Copy