Hebreo 10
10
1Eny, ny lalàna dia mitondra aloky ny zava-tsoa ho avy, fa tsy ny tena endrik’ireny. Ny lalàna dia tsy mahatonga ho tanteraka ny olona izay manatona ka mitondra fanatitra atolotra tsy tapaka isan-taona. 2Fa raha tsy izany dia tsy ho nitsahatra va ireny fanolorana fanatitra ireny ka ireo izay mandray anjara amin’izany fanompoam-pivavahana izany dia ho efa voadio indray mandeha ary tsy henjehin’ny fieritreretany ny amin’ny fahotany intsony? 3Kanefa amin’ireny fanatitra ireny dia misy fahatsiarovana ny ota isan-taona. 4Fa tsy mahaisotra ny ota ny ran’ombilahy sy ny ran’osilahy.
5Koa nony niditra tamin’izao fiainana izao Izy dia niteny hoe:
«Tsy mba nilainao ny fanatitra alatsa-dra sy ny fanatitra avy amin’ny zavamaniry,
fa tena no namboarinao ho Ahy;
6Tsy sitrakao ny fanatitra dorana manontolo sy ny fanatitra noho ny ota;
7dia hoy Aho: Inty Aho tonga,
ao amin’ny horonam-boky no nanoratana Ahy,
hanao ny sitraponao, Andriamanitra ô» (Sal 40.6-8).
8Rehefa voalaza taloha hoe:
Tsy ilainao ary tsy sitrakao
ny fanatitra alatsa-dra, ny fanatitra avy amin’ny zavamaniry, ny fanatitra dorana manontolo ary ny fanatitra noho ny ota,
dia ireny atolotra araka ny lalàna ireny, 9dia hoy indray Izy: Inty Aho tonga hanao ny sitraponao. Manaisotra ny voalohany Izy mba hampitoerany ny faharoa. 10Amin’izany sitrapo izany no nanamasinana antsika tamin’ny nanolorana ny tenan’i Kristy indray mandeha monja ho fanatitra.
11Ny mpisorona rehetra dia mitsangana isanandro manao fanompoam-pivavahana sy manolotra ireny fanatitra ireny ihany matetika, saingy tsy mahaisotra ny ota ireny; 12fa Izy kosa, rehefa avy nanolotra fanatitra iray monja ho mandrakizay noho ny ota, dia mipetraka eo ankavanan’Andriamanitra. 13Koa hatramin’izao dia miandry Izy mandra-panaony ny fahavalony ho fitoeran-tongony. 14Fa ny fanatitra iray ihany no efa nahatanterahany ho mandrakizay izay olona hamasinina. 15Manambara izany amintsika koa ny Fanahy Masina; fa rehefa voalazany hoe:
16«Izao no fanekena hataoko aminy
rehefa afaka izany andro izany, hoy NY TOMPO:
Hataoko ao am-pony ny lalànako
sady hosoratako ao an-tsainy;
17ny fahotany sy ny helony dia tsy hotsarovako intsony» (Jer 31.33-34).
18Ary rehefa misy famelana ireo dia tsy misy fanatitra noho ny ota intsony.
Antso ho amin’ny faharetana
19Koa amin’izany, ry rahalahy, dia manana fahatokiana hiditra ao amin’ny fitoerana masina isika noho ny ran’i Jesosy, 20amin’izay lalana natokany ho antsika, dia lalana vaovao sady velona, namakivaky teo amin’ny efitra lamba, dia ny nofony izany, 21sady manana mpisorona lehibe mitandrina ny tranon’Andriamanitra isika. 22Aoka isika hanatona amin’ny fo marina sy amin’ny fahatokiana be avy amin’ny finoana, manana fo voadio ho afaka amin’ny fieritreretana ratsy sy fo tena voasasa tamin’ny rano madio; 23aoka hohazonintsika mafy ny fanekena ny fanantenana mba tsy hihozongozonany, satria mahatoky ilay nanao ny teny fikasana; 24ary aoka isika hifampandinika hampandroso ny fitiavana sy ny asa tsara. 25Aza mahafoy ny fiarahantsika miangona, tahaka ny fanaon’ny sasany, fa mifananara kosa, mainka satria hitanareo fa efa antomotra ny andro.
26Fa raha minia manota isika rehefa nahazo ny fahalalana tsara ny marina dia tsy misy fanatitra noho ny ota intsony, 27fa fiandrasana mahatahotra amin’ny fitsarana ary fahatezerana mirehitra izay handany ny fahavalo rehetra kosa. 28Izay manohitra ny lalànan’i Mosesy dia maty amin’ny tenin’ny vavolombelona roa na telo ka tsy asiana famindrampo. 29Manao ahoana kosa ary, araka ny hevitrareo, ny hamafin’ny fampijaliana tokony hihatra amin’izay nanitsakitsaka ny Zanak’Andriamanitra ka nanao ny ran’ny fanekena izay nanamasinana azy ho zavatra tsy masina sady naniratsira ny Fanahin’ny fahasoavana? 30Fa fantatsika izay niteny hoe:
«Ahy ny famaliana; Izaho no hamaly»;
ary koa:
«NY TOMPO hitsara ny olony» (Deo 32.35-36).
31Zavatra mahatahotra no ho azon’ny tanan’Andriamanitra velona.
32Fa tsarovy ny andro fahiny izay niaretanareo ny ady mafy tamin’ny fahoriana rehefa nandray ny mazava ianareo; 33indraindray dia natao ho faneso noho ny fanaratsiana sy ny fampahoriana ianareo, ary indraindray koa dia tonga naman’izay azon’izany. 34Fa sady niara-niaritra tamin’izay nifatotra ianareo no nifaly raha norobaina ny fanananareo satria fantatrareo fa ianareo dia manana fananana tsara lavitra sady maharitra. 35Koa aza manary ny fahatokianareo izay misy valisoa lehibe. 36Fa tokony hanana faharetana ianareo mba hahazoanareo izay lazain’ny teny fikasana, rehefa vitanareo ny sitrapon’Andriamanitra.
37Fa «rehefa afaka fotoana kelikely
dia ho tonga ilay ho avy fa tsy hitaredretra».
38Ary «ny oloko marina dia ho velon’ny finoana;
fa raha mihemotra izy dia tsy sitraky ny fanahiko» (Hab 2.3-4).
39Fa isika tsy mba naman’izay mihemotra ho amin’ny fahaverezana fa naman’izay mino ho amin’ny famonjena ny fanahy.
Currently Selected:
Hebreo 10: MRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© La Société Biblique Malgache 2011
