متّی ۲۴
۲۴
آخرٚ اَ زمان نیشأنهیأن
۱ وختی کی عیسی معبدَ ترکَ کوده و خو رأیَ شوئون دوبو، شاگردأن اونٚ ورجأ بموییدی کی معبدٚ عیمارتَ عیسایَ نیشأن بدید. ۲ عیسی اوشأنَ بوگفته: «اَ عیمارتَ دینیدی؟ آمین شمرَ گم کی هیچ سنگی، سنگٚ دیگرٚ سر بجا نمأنه، بلکی همه فوگُردیدی.»
۳ وختی عیسی کوهٚ زیتونٚ رو نیشتهبو، شاگردأن اونٚ ورجأ بموییدی و محرمانه وَورسهییدی: «اَمرَ بوگو اَ ایتفاقأن کِی دکفه و نیشانهیٚ تی اَمون و آخرٚ زمان چیسه؟» ۴ عیسی بفرمأسته: «شیمی حواس وأ جم ببه کی کسی شمرَ گومراهَ نوکونه، ۵ چونکی خیلییأن به نامٚ من اَییدی و گیدی: ‹من مسیحم› و خیلییأنَ گومراهَ کونیدی. ۶ در موردٚ جنگأن و اونٚ خبرأن ایشنَویدی امّا نوأ ترسئنید، چونکی وأستی اَ جور پیشامدأن ایتفاق دکفه، ولی به اَ معنی نییه کی دونیا به آخر فأرسه. ۷ ایتأ قوم، قومٚ دیگرٚ مره و حکومتأنم همدیگرٚ مره جنگ کونیدی و خیلی جایأن، قحطییأن و زلزلهیأن اَییدی. ۸ ولی اَشأن همهتأن فقط دردٚ زایمأنٚ شروع بوستنٚ شینه.
۹ «او زمان شمرَ دوشمنأنٚ دس فدیدی تا شمرَ اذیت و آزار بوکونید و کوشته بیبید و همهیٚ قومأن می نامٚ وأسی شیمی جأ متنفر بیدی. ۱۰ او روزأن خیلییأن جٚه خوشأنٚ ایمأن وأگردیدی، همدیگرَ خیانت کونیدی و کسکسٚ جأ متنفر بیدی. ۱۱ پیغمبرأنٚ دوروغی زیادی ویریزیدی و خیلییأنَ گمراه کونیدی. ۱۲ زیادَ بوستنٚ شرارتٚ وأسی، خیلییأنٚ موحبت سردَ به ۱۳ ولی هر کی تا به آخر تحمل بوکونه، نجات پیدا کونه. ۱۴ و اَ خوروم خبر دربارهیٚ خودا پادشایی همه جایٚ دونیا اعلام به تا تومامٚ قومأنٚ رِه ایتأ شهادت ببه. بأزین آخرٚ زمان فأرسه.
۱۵ «وختی کی اونچییَ کی دانیالٚ نبی اونَ ‹ویرانگرٚ مکروه› نام بنَه#۲۴:۱۵ دانیالٚ کیتاب، بابٚ ۹، آیه ۲۷، بابٚ ۱۱، آیه ۳۱ و بابٚ ۱۲، آیه ۱۱، مکانٚ موقدّسٚ دورون بر پا دینیدی» - اونی کی خوأنه دقّت بوکونه - ۱۶ «او موقع هر کسی کی یهودیه میأن ایسَه، وأستی فرار بوکونه بشه کویأنٚ جور؛ ۱۷ و هر کی خو خانه پشتٚ بامٚ جور بِیسه، نوأستی بیجیر بأیه تا خو مال و منالَ خانه جأ اوسأنه. ۱۸ و هر کی مزرعه میأن بِیسه، نوأستی وأگرده تا خو قبایَ اوسأنه. ۱۹ وای بر زنأکأنی کی او وختأن حاملهییدی ویا شیرخورٚ زأی دأریدی! ۲۰ دوعا بوکونید کی شیمی فرار زمستان یا شَبّاتٚ روزٚ دورون نبه. ۲۱ چون او زمان پیلهدأنه موصیبتی پیش اَیه کی اونٚ مأنستن جٚه اولٚ خلقتٚ دونیا تا هسأ ایتفاق دئنکفته و دِه هیوختم دئنکفه. ۲۲ اگه او روزأن کوتاه نوبوستهبی، هیکس نتأنستی جانٚ سالم به در ببره، ولی خودا خو اینتخاب بوبوستهیأنٚ وأسی او روزأنَ کوتاه کونه.
۲۳ «او روزأنٚ دورون، اگه کسی شمرَ بگه، ‹بیدینید، مسیح اَیه ایسَه!› یا ‹مسیح اویه ایسَه!› باور نوکونید. ۲۴ چونکی مسیحیأنٚ کاذب و پیغمبرأنٚ دوروغی پیدا بیدی و پیلهدأنه نیشأنهیأن و معجزهیأنی انجام دیهیدی تا سعی بوکونید کی اگه بتأنید حتی کسأنییَ کی اینتخاب بوبوستیدی، گومراهَ کونید. ۲۵ شیمی حواس جم ببه، پیشاپیش شمرَ گفتن درم. ۲۶ بأزین اگه شمرَ بیگید، ‹اون بیابانٚ میأن ایسَه،› اویه نیشید. یا بیگید کی ‹خانه دورون ایسَه،› باور نوکونید. ۲۷ چون هَطو کی آسمانٚ شرقٚ میأن گورخانه زنه و اونٚ نور تا غرب فأرسه، اینسأنٚ پسرٚ اَمون هَطو به. ۲۸ هر جایی کی لاشه بمأنه، لاشخورأن اویه جمَ بیدی.
۲۹ «هَطو کی او مصیبتٚ روزأن تومامَ به،
‹خورشید تاریکَ به
و ماه دِه نور نتابأنه؛
ستارهیأن آسمانٚ جأ بیجیر فیویدی،
و آسمانأنٚ قودرتأن به لرزه دکفیدی.›#۲۴:۲۹ اِشعیا بابٚ ۱۳، آیه ۱۰ و اِشعیا بابٚ ۳۴، آیه ۴
۳۰ «او وخت اینسأنٚ پسرٚ اَمونٚ نیشأنه آسمانٚ میأنی ظاهیرَ به، و همهیٚ قومأنٚ جهان ماتمٚ مره سینه زنیدی و اینسأنٚ پسرَ دینیدی کی قودرت و جلالٚ عظیمٚ اَمرأ آسمانٚ ابرأنٚ رو اَمون دره. ۳۱ اون خو فرشتهیأنَ صدایٚ بولندٚ شیپورٚ اَمرأ اوسه کونه و اوشأن، کسأنییَ کی اینتخاب بوبوستیدی جٚه چار کونجٚ دونیا، جٚه اَ طرف تا اوطرفٚ آسمان، همدیگرٚ ورجأ جمَ کونیدی.
۳۲ «هسأ اَنجیل درخت شِمره نمونه ببه: هَطو کی اونٚ شاخهیأن زپّه زنیدی و ولگ دیهیدی، شومأن فهمیدی کی تابستان نزدیکه. ۳۳ هَطویم هر وخت کی اَ ایتفاقأنَ بیدینید، فهمیدی کی اینسأنٚ پسرٚ اَمون نزدیکه، بلکییم درٚ سر ایسَه. ۳۴ آمین شمرَ گم کی تا همهیٚ اَ ایتفاقأن دئنکفه، اَ نسل جٚه بین نیشه. ۳۵ آسمان و زیمین جٚه بین شه، امّا می گبأن همیشه باقی مأنه.
مسیحٚ وأگردستنٚ رِه وأستی آماده بیبید
۳۶ «هیکس او روز و ساعتَ نأنه، جز پئر؛ حتی پسر و آسمانٚ فرشتهیأنم نأنیدی. ۳۷ اینسأنٚ پسرٚ اَمونٚ وخت، نوحٚ زمانٚ مأنستن به. ۳۸ روزأنٚ قبلٚ طوفان، تا او روزی کی نوح کشتی میأن بوشو، مردوم خوردیدی و عیش و نوش کودیدی و زن بردیدی و مردٚ رِه بوستیدی ۳۹ و نأنستیدی کی چی ایتفاقی دکفه، تا اَنکی طوفان بمو و همهتأنَ خو اَمرأ ببرده. اینسأنٚ پسرٚ اَمون هَطو بِه. ۴۰ او وخت جٚه دوتأ مردأی کی مزرعه میأن ایسَهییدی، ایتأیَ بریدی و اویتأ هویه مأنه. ۴۱ و جٚه دوتأ زنأی کی همدیگرٚ اَمرأ آسیاب کونیدی، ایتأیَ بریدی و اویتأیَ هویه نیهیدی. ۴۲ هَنٚ وأسی وأ بیدار بیبید، چونکی نأنیدی شیمی آقا چی روزی اَیه. ۴۳ وأ بدأنید کی اگه صابخانه بدأنستهبی کی دوزد چی ساعتی اَیه، بیدار ایسهیی و ونأشتی کی اونٚ خانهیَ دوزد بزنه. ۴۴ شومأنم وأ آماده بیبید، چونکی اینسأنٚ پسر ایتأ وخت اَیه کی شومأن اینتظار نأریدی.
۴۵ «پس او غولامٚ امین و دانا کییه، کی اونٚ ارباب اونَ سرپرستٚ خو خانه آدمأن چأکوده تا همهتأنٚ غذایَ سرٚ وخت فده؟ ۴۶ خوشا بحالٚ او غولامی کی وختی اونٚ ارباب وأگرده، اونَ در حالٚ انجامٚ وظیفه بیدینه. ۴۷ آمین شمرَ گم کی ارباب، سرپرستییٚ همهیٚ خو مال و منالَ اونَ ایسپأره. ۴۸ ولی اگه او غولام شرور ببه و خیال بوکونه کی اونٚ ارباب دِئرَ کونه، ۴۹ شروع کونه خو بقیهیٚ غولامأنَ زِئن، و مستٚ آدمأنٚ اَمرأ خوره و مستَ کونه، ۵۰ او وختی کی اینتظار نأره و ساعتی کی اونٚ جأ آگاه نییه، اونٚ ارباب وأگرده ۵۱ و اونَ تیکهتیکه کونه و تأوده جایی کی ریاکارأن ایسَهییدی، جایی کی گریه کونیدی و دندانأنَ سر به سر سابیدی.
Currently Selected:
متّی ۲۴: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media