پطرس وِتون: «حَنانیا، اَرّا هُیشتِت شِطو دلِت پِرا کِ، گه دِرو بوشینَ روح‌القدس ئو قِیلی اژ پیل زمینِهَه اَرِه ووژِت هیزدِین؟ مَر وِر اژ فِروتِن، هِن ووژِت نوئی؟ ئو دُما فِروتِن‌یش صِلا پیلِهِه مَرَ دس ووژِت نوئی؟ چه زورتی اَرسر بی گه هُنَ بِهِین؟ تو نه وَه اِنسو، بلکِم دِروتَ خدا وِت!»
هَریَگه حَنانیا ایی قصه‌لَ شنَفتی، کَت اَر دل زمین ئو گیو ناتی! کُل کسَلی گه یِئونَ شنَفت ترس اِراگِرتِنی.