Popular Bible Verses from Marcus 14

Share

Agus duḃairt sé: Abba, a Aṫair, tá gaċ níḋ ar do ċumas-sa, beir uaim an ċailís seo, aċt ní h-é an rud is toil liom-sa, aċt an rud is toil leat-sa.

Coiṁéadaigiḋ agus guiḋigiḋ naċ dtéiġiḋ siḃ isteaċ i gcaṫuġaḋ. Tá an spiorad, leoga, toilteannaċ, aċt tá an ċolann lag.

Amén adeirim liḃ: Cibé áit ar fud an doṁain go h-iomlán a ndéanfar an soiscéal seo a ṡeanmóir, innseoċar an níḋ seo a rinne sí mar an gcéadna mar ċuiṁne uirṫí.

Agus deir sé leo: Tá brón an ḃáis féin ar mʼanam; fanaigiḋ annseo agus déanaigiḋ faire.

Agus le linn dóiḃ a ḃeiṫ ag caiṫeaṁ bíḋ, ġlac Íosa arán, agus ḃeannuiġ agus ḃris, agus ṫug dóiḃ, agus duḃairt: Glacaigiḋ, is é seo mo ċorp.

Agus ag glacaḋ na cailíse dó, agus ag taḃairt ḃuiḋeaċais, ṫug sé dóiḃ, agus dʼól siad uilig aiste. Agus duḃairt sé leo: Is í seo mʼḟuil na tiomna nua a ḋoirtfear ar son ṁóráin.

Agus deir Íosa leo: Ġeobaiḋ siḃ uilig scainneal ionnam-sa anoċt, óir tá sé scríoḃṫa: Buailfiḋ mé an t-aoḋaire, agus scaipfear na caoiriġ.

Éiriġigiḋ, téiġimís; féaċ, tá an té a ḃraiṫfeas mé i n-aice linn.

Agus deir Íosa leis: Amén adeirim leat, indiu, anoċt féin, sul a scairtiḋ an coileaċ an dara h-uair, séanfaiḋ tusa mé fá ṫrí.