Popular Bible Verses from Marcus 10

Share

Óir ní ṫáinic Mac an Duine féin ċun freastal dʼḟaġáil, aċt ċun freastal a ḋéanaṁ, agus ċun a anam a ṫaḃairt mar éiric ar son ṁóráin.

Agus dearcann Íosa orṫa agus deir: Ní ḟuil sé ar ċumas daoine, Aċt tá ar ċumas Dé; óir tá gaċ uile níḋ so-ḋéanta ag Dia.

Agus duḃairt Íosa leis: Imṫiġ, rinne do ċreideaṁ slán ṫú. Agus fuair sé aṁarc na súl ar an ḃomaite, agus lean sé é ar an ḃealaċ.

An níḋ, ḋá ḃríġ sin, a ċeangail Dia, ná scaoileaḋ duine é.

Agus dʼḟéaċ Íosa air, ṫug sé gráḋ dó, agus duḃairt leis: Tá tú i n-easbaiḋ aon níḋ aṁáin: imṫiġ, díol a ḃfuil agat agus taḃair do na boċta é, agus béiḋ stór ar neaṁ agat; agus tar, lean mise.

Agus dʼḟreagair Íosa agus duḃairt leis: Cad é is coil leat go ndéanfainn duit? Agus duḃairt an dall leis: A Ṁáiġistir, aṁarc mo ṡúl dʼḟaġáil.

Aċt ní mar sin a ḃíos sé eadraiḃ-se, aċt cibé ar mian leis ḃeiṫ ina ḋuine ṁór, béiḋ sé ina ḟreastalaiḋe agaiḃ

Amén adeirim liḃ: An té naċ nglacfaiḋ ċuige ríoġaċt Dé ar nós leinḃ, ní raċaiḋ sé isteaċ inntí.

Óir béiḋ mórán dá ḃfuil i dtoiseaċ ar deireaḋ, agus dá ḃfuil ar deireaḋ i dtoiseaċ.

Aċt ó ṫús an ċruṫuiġṫe rinne Dia fireann agus baineann iad. Mar ġeall ar sin fágfaiḋ duine a aṫair agus a ṁáṫair, agus claoiḋfiḋ sé le n-a ṁnaoi, Agus bérḋ siad beirt i n-aon colainn aṁáin. Ar an aḋḃar sin, ní ḋá ċolainn iad feasta, aċt aon ċolann aṁáin.