Popular Bible Verses from Lukas 7

Share

Mulané Aku ngomong marang kowé: Dosané sing okèh kuwi wis dingapura, awit wis nindakké katrésnan okèh. Nanging sing dingapura setitik, ya nindakké katrésnan setitik.” Terus ngomong marang wong wadon mau: “Dosamu wis dingapura.”

Nanging Yésus terus ngomong marang wong wadon mau: “Pengandelmu sing mitulungi kowé, muliha karo katentreman!”

terus ngadek karo nangis ing mburiné Yésus, tyedak sikilé, nganti luhé trotyosan nelesi sikilé, diusapi nganggo rambuté lan terus diambungi lan dijebatani karo lengané wangi mau.

awit sangka kuwi kula ya rumangsa ora pantes nemoni Panjenengan. Nanging Panjenengan supaya gelem ngomong sak tembung waé, sak nalika abdi kula mesti waras. Awit kula déwé ya wong sing dipréntah lan ya ing ngisorku prajurit. Yèn kula ngongkon marang salah sijiné prajurit kuwi: Lungaa, dèwèké ya terus lunga. Apa menèh yèn kula kongkon teka salah sijiné: Mrénéa, ya terus teka; utawa marang abdi kula: Iki tindakna, ya terus ditindakké.” Bareng Yésus krungu tembungé sing mengkono kuwi, Panjenengané nggumun, terus minger nyawang wong okèh sing pada mèlu lan ngomong: “Aku ngomong marang kowé, pengandel sing sak méné gedéné iki Aku durung tau tumun, senajan ing antarané wong Israèl!”

Nalika semono Yésus pinuju maraské wong okèh sing pada ngalami kabèh lara lan memala lan sing ketèmpèlan roh-roh ala, uga sak kabèhé wong lamur pada dikèki weruh. Yésus terus semaur, tembungé: “Pada mbalika, omongana marang Yohanes apa sing kok deleng lan kok krungu: Wong lamur pada weruh, wong lumpuh pada mlaku, wong lépra pada diresiki najisé, wong budek pada krungu, wong mati pada ditangèkké, lan wong mlarat pada dikabari kabar kabungahan.