Popular Bible Verses from Marcus 10

Share

Óir ní tháinig Mac an Duine féin chum go ndéanfaidhe friotháileamh air, acht chum fo ndéanfadh seisean friotháileamh, agus go dtiubhradh sé a anam i n‐éiric móráin.

Agus ag féachain d’Íosa ortha, adubhairt sé, Ní féidir do dhaoinibh é, acht ní mar sin do Dhia; óir is féidir le Dia gach uile nidh do dhéanamh.

Agus adubhairt Íosa leis, Imthigh leat, do shlánuigh do chreideamh thú. Agus ar an láthair tháinig a radharc dó, agus do lean sé é sa tslighe.

D’á bhrigh sin, an nidh atá ceangailte ag Dia, ná scaoileadh duine é.

Agus iar bhféachain d’Íosa air, thug sé grádh dhó, agus adubhairt sé leis, Atá aon nidh amháin i n‐easnamh ort: imthigh, díol a bhfuil agat, agus tabhair a luach do na bochtaibh, agus do‐gheobhair saidhbhreas ar neamh; agus tar agus lean mise.

Agus d’fhreagair Íosa, agus adubhairt sé, Créad ba mhian leat do‐ghéanainn duit? Agus adubhairt an dall leis, A Mháighistir, mo radharc thabhairt dom.

Acht ní mar sin daoibh‐se: acht cibé duine gur mian leis bheith mór eadraibh, caithfidh sé bheith ’n‐a sheirbhíseach agaibh

Adeirim libh go fírinneach, Cibé duine nach nglacfaidh ríoghacht Dé ar nós leinbh, nach rachaidh sé isteach innti choidhche.

Acht is iomdha duine d’á bhfuil ar tosach bhéas ar deireadh: agus d’á bhfuil ar deireadh bhéas ar tosach.

Acht ó cruthuigheadh gach nidh ar dtús, fireann agus baineann do sinne sé iad. Ar an adhbhar sin tréigfidh duine a athair agus a mháthair, agus claoidhfidh sé le n‐a mhnaoi; agus béidhid beirt ’n‐a n‐aon fheoil amháin: i dtreo nach beirt iad as sin amach, acht aon fheoil amháin.