Xudan bi bêhna xweş a qurbanên şewitandinê kêfxweş bû û got: “Tevî ku meyla dilê mirov ji zarokatiyê ve bi ser xerabiyê ve ye, êdî ezê careke din ji ber mirovan vê axê nalet nekim. Wekî min niha kir, êdî ezê careke din her jîndarî tune nekim.
“Heta ku dinya hebe,
Wê çandinî û dirûn,
Sarî û germî,
Havîn û zivistan,
Şev û roj hebe.”