Un een aundra, dredda Enjel foljd an un säd met ne lude Stemm: Wan wäa daut Tia un sien Bilt aunbät un een Moltieekjen aunnemt aun sienen Stiern ooda aun siene Haunt, soo woat uk hee drinkjen von dän Wien vom Oaja Gottes, dee onen jedempelt en daut Kuffel (Drunk) von sien Oajanis reed jemoakt es; un hee woat met Fia un Schwäwel jekjwält woaren ver de heilje Enjel un ver daut Laum. Un de Ruak äara Kwol sticht opp von Eewichkjeit to Eewichkjeit; un see ha kjeene Ru Dach un Nacht, dee daut Tia un sien Bilt aunbäden, un wan wäa daut Moltieekjen von sienen Nomen aunnemt.