Un Gott säd: Kjikj, see sent een Volkj un ha aula eene Sproak, un dit ha see aunjefongen to doonen; un nu woat an nuscht opphoolen, waut see dochten to doonen. Woll aun, lot ons raufkomen un de Sproaken vewerren, daut see eena däm aundren siene Sproak nich vestonen!