وٛنْدٜ ݧَلْندٜ يٜىٰسُ اٜ ندٜرْ وٛنْدِ غَرِيرِ، غٛطّٛ وَرٛيِ غٛودُطٛ ݧَوُ ݧَامٛوجُمْ لَرَلْ فُو ٻَنْدُ مَاکٛ؞ ندٜ اٛ يِعِ يٜىٰسُ، اٛ دِشِّي، اٛ تٛرِي يٜىٰسُ، اٛ وِعِ، «مٛودِبّٛ، تَا جَٻِي، اَ وَاوَيْ نجَمْطِتِنَايَمْ؞»
سٜيْ يٜىٰسُ فٛرْتِ جُنْغٛ مُوطُمْ، مٜىٰمِمٛ، وِعِ، «مِ جَٻِي؞ يَمْطُتُ!» طٛنْ اٜ طٛنْ اٛ يَمْطِتِ، ݧَوُ نغُنْ اَلِمٛ؞