“Kay ingon nga ang ulan ug ang yelo mangahulog gikan sa langit,
ug dili na mobalik didto, apan mopatubig sa yuta,
maghimo niini nga manurok ug mamutot,
maghatag ug binhi ngadto sa mga tigpugas ug pan ngadto sa mokaon,
mao usab ang akong pulong nga mogula gikan sa akong baba;
kini dili mobalik kanako nga kawang,
apan kini magtuman sa akong katuyoan,
ug magpauswag sa butang nga tungod niini kini akong gipadala.