1
Apolalipsi 7:9
Dhjata e Re 1827
Pastaj paçë, e ja një turm’ e madhe, që nukë mund ta nëmëron atë njeri, nga çdo milet, e fili, e llao, e gjuhë, që rrijnë përpara fronit e përpara qengjit, veshurë rroba të bardha, e me finiqe mbë duar të ture.
Compare
Explore Apolalipsi 7:9
2
Apolalipsi 7:10
E thërrisnë me zë të madh, e thoshnë: Shpëtimi mbë Perndinë tënë, që rri mbë fron, edhe mbë qengjnë.
Explore Apolalipsi 7:10
3
Apolalipsi 7:17
Sepse qengji që gjëndetë ndë mes të fronit do të qiverrisjë ata e do t’i bjerë ata ndë kronjër t’ujëravet së gjalla, e do të thajë Perndia gjithë lotë nga sit’ e ture.
Explore Apolalipsi 7:17
4
Apolalipsi 7:15-16
Pra andaj gjëndenë përpara fronit së Perndisë, e llatrepsjënë atë dit’ e natë ndë nao të tij; e ai që rri ndë fron do të rrijë mbi ta. E do të mos kenë më as u, as et, edhe do të mos bjerë dielli mbi ta, as ndonjë vapë.
Explore Apolalipsi 7:15-16
5
Apolalipsi 7:3-4
E thosh: Mos bëni të keq dheut, as detit, as lisavet, ngjera sa të vulosjëmë ropt’ e Perndisë sonë mbë ballëra të ture. E digjova nëmurin’ e së vulosuret: njëqind e dizet e katër mijë të vulosurë, nga çdo fili të bijet së Israilit.
Explore Apolalipsi 7:3-4
Home
Bible
Plans
Videos