هُدا ترا چه آسمانئے نۆد و
زمینئے سێری و هَزگاریا
بێهساب دان و تازگێن شراب بدئیات.
کئوم تئیی هِزمتا بکناتنت و
راج تئیی دێما کۆنڈان کپاتنت.
وتی براتانی واجه باتئے و
تئیی ماتئے چُکّ
تئیی دێما کۆنڈان کپاتنت.
هرکَس ترا نالتَ کنت،
وت نالتی بات و
هرکَس که ترا برکتَ دنت،
آییا برکت برسات.“