Нуһ пәйғәмбәрниң заманида қандақ болған болса, Инсан Оғли қайтип кәлгәндиму шундақ болиду. Нуһ топан келиштин илгири кемигә олтарған күнгичә, шу заманниң кишилири һөзүрлинип йәп-ичип, өйлүк-очақлиқ болуп кәлгән еди. Туюқсиз кәлгән топан кемигә чүшмигәнләрниң һәммисини ғәриқ қилғичә, кишиләр бу ишниң өз бешиға келишидин хәвәрсиз болғанға охшаш, Инсан Оғлиниң қайтип келишиму шундақ болиду.