Popular Bible Verses from Румиён* 1

Share

Ман аз эълон кардани хушхабар шарм намедорам, чунки хушхабар – қувваи Худост барои наҷоти ҳар касе, ки ба он имон овард, яъне аввал яҳудиён ва баъд дигар халқҳо.

Зеро хушхабар ошкор мекунад, ки Худо одамонро аз рӯйи имон ва танҳо имон росткор меҳисобад, чунон ки дар навиштаҷот омадааст: «Шахси росткор ба воситаи имон зиндагӣ мекунад».

Аз офариниши олам одамон ба воситаи аз назар гузарондани чизҳои офаридаи Худо сифатҳои нонамоёни Худоро фаҳмида метавонанд. Яъне қувваи абадӣ ва табиати илоҳии Худо ба онҳо маълум аст. Бино бар ин, одамон баҳонае надоранд.

Онҳо Худоро шинохта, Ӯро чун Худо ситоиш накарданд ва шукр нагуфтанд. Ба ҷойи ин дар фикрҳои холию бемаънӣ ғӯтиданд ва дили бефаҳми онҳоро торикӣ фаро гирифт.

Онҳо ҳақиқати Худоро ба дурӯғ иваз намуданд ва ба ҷойи он ки Худи Офаридгорро парастиш намоянд, ба чизҳои офаридаи Ӯ саҷдаву хизмат карданд. Танҳо Офаридгор то абад сазовори ситоиш аст! Омин!

Аммо Худо ба он одамоне, ки ҳар хел гуноҳу бадкорӣ мекунанд ва ҳақиқатро бо бадкориҳояшон поймол менамоянд, ғазабашро аз осмон нишон медиҳад.

Бино бар ин, Худо онҳоро ба доми ҳавасҳои баду расвои худашон супорид: занҳояшон алоқаи ҷинсии табииро иваз карда, бо занҳо ҳамхоба шуданд. Ҳамчунон мардҳо алоқаи ҷинсии табииро бо занҳо рад карда, ҳаваси бо мардҳо ҳамхоба шудан карданд ва мард бо мард кори расвою шармовар кард. Аз ин сабаб онҳо мувофиқи корҳои расвояшон дар худ ҷазо гирифтанд. Азбаски онҳо бо ақлашон Худоро шинохтан нахостанд, Худо онҳоро гирифтори ақли расвояшон намуд, то ки корҳои шармовар кунанд.

Худро боақл ҳисобиданд, лекин беақл шуданд. Ба ҷойи он ки Худои бузургу ҷовидонро парастиш намоянд, онҳо ба бутҳое, ки шакли одами дурӯза ва паранда, чорпову хазанда доранд, саҷда карданд.