Popular Bible Verses from Марқӯс* 9

Share

Исо ба мард гуфт: «Чаро „Агар тавонӣ“ мегӯйӣ? Ба касе, ки имон дорад, ҳама чиз имконпазир аст».

Падари бача дарҳол нидо кард: «Бале, имон дорам, вале ёрӣ деҳ, ки имонам қавитар гардад».

Баъдтар вақте ки Исо ба хона даромад, шогирдон дар танҳоӣ аз Ӯ пурсиданд: «Чаро мо рӯҳи нопокро берун карда натавонистем?» Исо гуфт: «Ин зот танҳо бо дуо берун карда мешавад».

Намак чизи хуб аст, вале агар сифаташро гум кунад, бо чӣ онро намакин карда метавонед? Пас шумо низ дар худ намак дошта бошед ва бо якдигар дар сулҳу салоҳ зиндагӣ кунед».

«Ҳар касе ки чунин кӯдакро ба хотири Ман қабул мекунад, дар асл Маро қабул мекунад ва ҳар касе, ки Маро қабул мекунад, на Маро, балки Фиристандаи Маро қабул мекунад».

Ба ростӣ ба шумо мегӯям, агар касе ба шумо фақат ба хотири он, ки шогирди Масеҳ ҳастед, ақаллан як пиёла об диҳад, бе мукофот нахоҳад монд.

Лекин вой бар ҳоли касе, ки яке аз ин пайравони хурди ба Ман имоновардаро гумроҳ кунад. Барои вай беҳтар мешуд, ки ба гарданаш санги осиёбро овехта, ба баҳр партоянд.

Агар чашмат туро ба гуноҳ кардан водор созад, онро канда парто, зеро бароят беҳтар аст, ки бо як чашм ба Подшоҳии Худо дароӣ, аз он ки бо ду чашм ба дӯзах партофта шавӣ