Popular Bible Verses from Марқӯс* 8

Share

Касе, ки ҳаёташро нигоҳ доштан мехоҳад, онро аз даст медиҳад, вале касе, ки ба хотири Ман ва ин хушхабар ҳаёташро фидо мекунад, онро нигоҳ медорад.

Ба одам чӣ фоидае дорад, ки тамоми дунёро ба даст овараду ҷонашро аз даст диҳад?

Баъд Исо шогирдон ва мардумро ба наздаш ҷамъ карда гуфт: «Агар касе пайрави Ман шудан хоҳад, бояд аз хоҳишҳои худ рӯй гардонда, салиби азобу маргашро бардошта, Маро пайравӣ кунад.

Одамизод бар ивази ҷони худ ҳеҷ товоне дода наметавонад. Касе, ки дар ин замони пур аз гуноҳу бевафоӣ аз Ман ва суханонам шарм кунад, Писари Одамизод низ, ҳангоме ки бо шуҳрату ҷалоли Падараш ҳамроҳи фариштаҳои муқаддас меояд, аз ӯ шарм хоҳад кард».

Он гоҳ Исо пурсид: «Шумо чӣ? Шумо Маро кӣ мешуморед?» Петрус ҷавоб дод: «Ту Масеҳ, Таъйиншудаи Худо ҳастӣ».