மத்தாயி 17
17
ஏசின ரூப மாறுது
(மாற்கு 9:2–13; லூக்கா 9:28–36)
1ஆறுஜின களிஞட்டு, ஏசு பேதுறினும் யாக்கோபினும், அவன தம்ம யோவானினும் கூட்டிண்டு தனிச்சு இப்பத்தெபேக்காயி எகராயிற்றெ இப்பா ஒந்து மலேக ஹோதாங். 2எந்தட்டு ஆக்கள முந்தாக தென்னெ ஏசு ஒள்ளெ பொளிச்ச உள்ளாவனாயிற்றெ ரூபமாறிதாங்; தன்ன துணியும் பொளுத்தட்டு பளபளானெ மின்னிண்டித்து. 3ஆ மூறு சிஷ்யம்மாரும் நோடதாப்பங்ங மோசே, எலியா ஹளா இப்புரும் ஏசினகூடெ கூட்டகூடிண்டித்துரு. 4அம்மங்ங பேதுரு ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! நங்க ஒக்க இல்லிதென்னெ இப்புதாப்புது ஒள்ளேது; நினங்ங இஷ்ட ஆயித்தங்ங, நினங்ஙும், மோசேகும், எலியாவிகும்கூடி, ஒந்நொந்து சாவிடி மாடீனெ” ஹளி ஹளிதாங். 5அவங் அந்த்தெ ஹளிண்டிப்பங்ங, பொளிச்ச உள்ளா ஒந்து மோட ஆக்களமேலெ பந்து மூடித்து. “இவங் நனங்ங சினேகுள்ளா மங்ஙனாப்புது; இவங் ஹளுது கேளிவா” ஹளி ஆ மோடந்த ஒந்து ஒச்செ கேட்டுத்து. 6சிஷ்யம்மாரு அதன கேட்டு அஞ்சிட்டு, கவுந்நு பித்துரு. 7அம்மங்ங ஏசு ஆக்கள அரியெபந்து ஆக்கள முட்டிட்டு, “ஏளிவா, ஏளிவா அஞ்சுவாட” ஹளி ஹளிதாங். 8ஆக்க தெலெபோசி நோடதாப்பங்ங ஏசு மாத்தற ஒள்ளு இத்துது; பேறெ ஒப்புரும் இல்லெ. 9எந்தட்டு ஆக்க மலெந்த கீளெ எறஙங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “மனுஷனாயி பந்தா நா சத்துகளிஞட்டு ஜீவோடெ ஏளாவரெட்டா, இல்லி கண்டுதன நிங்க ஒப்புறினகூடெயும் ஹளத்தெ பாடில்லெ” ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளிதாங். 10அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஏசினகூடெ, “எலியா முந்தெ பரபேக்காத்தாப்புது ஹளி வேதபண்டிதம்மாரு ஹளீரல்லோ, அது ஏனாக?” ஹளி கேட்டுரு. 11அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “எலியா பந்தட்டு கிறிஸ்து பொப்பத்தெ பேக்காயிற்றுள்ளா எல்லா காரெயும் ஒயித்தாயி ஒருக்குவாங் ஹளி ஆக்க ஹளுது நேருதென்னெயாப்புது. 12எந்நங்ஙும் எலியா நேரத்தே பந்துகளிஞுத்து; எந்நங்ங ஜனங்ஙளு அவன ஏற ஹளி மனசிலுமாடாதெ ஆக்கள இஷ்டபந்தா ஹாற அவன உபதரிசி கொந்துரு; அதே ஹாற தென்னெ மனுஷனாயி பந்தா நன்னும் உபத்தருசுரு” ஹளி ஹளிதாங். 13ஏசு யோவான்ஸ்நானன பற்றியாப்புது ஹளுது ஹளி ஆக்க ஆகளாப்புது அருதுது.
அஸ்மார ரோக உள்ளா ஹைதன ஏசு சுகமாடுது
(மாற்கு 9:14–29; லூக்கா 9:37–43)
14ஆக்க மலெந்த கீளெ எறங்ஙி ஜனங்ஙளப்படெ பொப்பதாப்பங்ங, ஒப்பாங் ஏசின முந்தாக முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு, 15“எஜமானனே! நன்ன மங்ஙனமேலெ கருணெ காட்டுக்கு, இவங் அஸ்மார சூக்கேடு ஹிடுத்தட்டு பயங்கர கஷ்டப்பட்டண்டிந்தீனெ; அடிக்கடி கிச்சினாளெயும், நீரினாளெயும் ஹோயி பித்தண்டித்தீனெ, 16அவன நின்ன சிஷ்யம்மாரப்படெ கூட்டிண்டுபந்நி; ஆக்களகொண்டு அவன ஒயித்துமாடத்தெ பற்றிபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங். 17அதங்ங ஏசு ஆக்கள நோடிட்டு, “தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ இல்லாத்த அனிசரணெகெட்ட ஜனங்ஙளே! நா ஏகளும் நிங்களகூடெ தென்னெ இப்பத்தெ பற்றுகோ? நிங்க கீவுதன ஒக்க நா எந்த்தெ பொருத்தண்டிப்புது?” ஹளி படக்கிட்டு, “அவன இல்லி கூட்டிண்டுபரிவா!” ஹளி ஹளிதாங். 18எந்தட்டு ஏசு ஆ பேயித படக்கதாப்பங்ங அது அவனபுட்டு ஹோத்து. ஆகதென்னெ அவங் சுகஆதாங். 19அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஏசினப்படெ தனிச்சு பந்தட்டு, “ஆ பேயித நங்களகொண்டு ஓடுசத்தெ பற்றாத்துது ஏனாக?” ஹளி கேட்டுரு. 20அதங்ங ஏசு, “நிங்கள நம்பிக்கெ கொறவுகொண்டாப்புது; நிங்காக ஒந்து சிண்ட கடுவுமணித அசு நம்பிக்கெ இத்தங்ங மதி, ஈ மலெத நோடிட்டு இல்லிந்த பறிஞ்ஞு ஆச்செபக்க ஹோ ஹளி ஹளிங்ங அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு; நிங்களகொண்டு பற்றாத்துது ஒந்தும் இல்லெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது. 21#17:21 ஈ வஜன செல முக்கியமாயிற்றுள்ளா கிரீக்கு பாஷெ கெறந்ததாளெ இல்லெ; ஒந்துசமெ மாற்கு புஸ்தகந்த எத்தி எளிதிப்புரு. மாற்கு 9:29இந்த்தல பேயி, நோம்பு இத்து பிரார்த்தனெ கீதங்ஙே ஹோக்கொள்ளு; பேறெ ஏன கீதங்ஙும் புட்டு ஹோக” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு தன்ன சாவினபற்றியும், ஜீவோடெ ஏளுதனபற்றியும், ஹிந்திகும் கூட்டகூடுது
(மாற்கு 9:30–32; லூக்கா 9:44–45)
22ஒந்துஜின சிஷ்யம்மாரு எல்லாரும் கலிலாளெ கூடி இப்பங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “மனுஷனாயி பந்தா நன்ன செலாக்க மனுஷம்மாரா கையாளெ ஹிடுத்து ஏல்சிகொடுரு. 23ஆக்க நன்ன ஹிடுத்து கொல்லுரு; எந்நங்ங நா மூறாமாத்த ஜின ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்; சிஷ்யம்மாரு இதல்லி கேளதாப்பங்ங பேஜார ஹிடிப்பத்தெகூடிரு.
அம்பல நிகுதி
24அந்த்தெ ஆக்க கப்பர்நகூம் பட்டணாக பொப்பதாப்பங்ங எருசலேம் அம்பலாக பேக்காயி நிகுதி பிரிப்பா ஆள்க்காரு பேதுறினப்படெ பந்தட்டு, “நிங்கள குரு அம்பலாக கொடத்துள்ளா நிகுதி கொடுதில்லே?” ஹளி கேட்டுரு. 25“ஹூம் கொட்டீனல்லோ” ஹளி ஹளிதாங். பேதுரு ஊரிக பந்தட்டு, அவங் கூட்டகூடாத்த முச்செ ஏசு அவனகூடெ, “சீமோனு! நினங்ங ஏன தோநீதெ? ஈ லோகாளெ ராஜாக்கம்மாரு ஏறன கையிந்தொக்க நிகுதி பிரிச்சீரெ? ஆக்கள குடும்பக்காறா கையிந்தோ? அல்ல பொறமெக்காறா கையிந்தோ?” ஹளி கேட்டாங். 26அதங்ங பேதுரு, “பொறமெக்காறா கையிந்த தென்னெயாப்புது ஹளி ஹளிதாங். ஏசு அந்த்தெ ஆதங்ங, சொந்த குடும்பக்காரு நிகுதி கொடத்துள்ளா ஆவிசெ இல்லெயல்லோ? 27எந்நங்ஙும் நங்க ஆக்காக எடங்ஙாறாயிற்றெ இப்பத்தெ பாடில்லெ. அதுகொண்டு நீ, பிரிக கடலிக ஹோயி சூண்டுலு ஹைக்கி ஆதி கிட்டா மீனின பாயெ தொறதுநோடு; அம்பலாக நிகுதி கொடா ஒந்து பெள்ளி ஹண அதன பாயாளெ உட்டாக்கு; அதன எத்திட்டு நனங்ஙும் நினங்ஙும் உள்ளா நிகுதித ஆக்களகையி கொட்டூடு” ஹளி ஹளிதாங்.
Избрани в момента:
மத்தாயி 17: CMD
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
@New Life Literature