پێدایش 3
3
گناه و سِزا
1مار چه هُداوندێن هُدائے جۆڑ کرتگێن آ دگه وَکشیێن هئیوانان ٹَگتر و چالاکتِر اَت. آییا گۆن جنێنا گوَشت: ”اے راست اِنت که هُدایا گوَشتگ باگئے هچّ درچکئے بَرا مئورێت؟“ 2جنێنا گوَشت: ”ما باگئے درچکانی بَر و سَمران وارتَ کنێن، 3بله هُدایا گوَشتگ که هما درچکئے برا مئورێت که باگئے نیاما اِنت. آییا دست هم پِر مکنێت. اگن نه، مِرێت.“ 4مارا گوَشت: ”شما پَکّا نمِرێت. 5بله هُدا زانت، هما رۆچا که شما آ درچکئے بَرا ورێت، شمئے چمّ پچَ بنت، شما هُدائے پئیما بێت و نێک و بدا زانێت.“
6نون جنێنا چارِت که آ درچکئے بر گوَشئے په ورگا وشّ و گِندگا زێبا اِنت و په زانتکار بئیگا دِلواه. گڑا آییا چه درچکئے بَران زُرت و وارت و وتی مردارا هم داتی، که همراه اَتی. مردا هم وارت. 7نون دوێنانی چمّ پَچ بوتنت و زانتِش که ما جاندر اێن. چه اِنجیرئے تاکان په وت پۆشاکِش دۆتک.
8گواتا که سر کرت، آیان هُداوندێن هُدائے پادبرَمش#3:8 پادبرَمش، بزان پادتئوار. اِشکت که باگا گام جنگا اَت. مرد و آییئے جَنا، وتا باگئے درچکانی پُشتا چه هُداوندێن هُدایا چێر دات. 9هُداوندێن هُدایا مرد گْوانک جت و گوَشت: ”کجا ائے؟“ 10آییا پسّئو دات: ”من باگا تئیی پادبرَمش اِشکت و منا تُرسِت چێا که جاندر اَتان، پمێشکا من وتا چێر دات.“ 11هُدایا گوَشت: ”کئیا ترا گوَشت که تئو جاندر ائے؟ تئو هما درچکئے بر وارتگ که من ترا گوَشتگ مئوَری؟“ 12مردا گوَشت: ”هما جنێن که تئو منا داتگ، هماییا آ درچکئے بَر منا دات و من وارت.“ 13گڑا هُداوندێن هُدایا گۆن جنێنا گوَشت: ”اے چِه کارے که تئو کرت؟“ جنێنا گوَشت: ”مارا منا رَد دات و من وارت.“
14هُداوندێن هُدایا گۆن مارا گوَشت:
”تئو که اے کار کرتگ،
نون تئو سجّهێن دَلوَت و
سجّهێن وَکشیێن هئیوانانی نیاما مسترێن نالتی ائے.
تئو وتی زِندئے سجّهێن رۆچان
په لاپکشُّکاییَ رئوئے و
تئیی وراک هاک و دنزَ بیت.
15من تئییگ و جنێنئے نیاما،
تئیی نَسل و جنێنئے نَسلئے نیاما
دُژمنی پێدا کنان.
اِشیئے نَسل تئیی سرَگا جنت و
تئو آییئے پادئے پونزا#3:15 پادئے پونز، بزان پادئے کونزُک. جَنئے.“
16هُدایا گۆن جنێنا گوَشت:
”من تئیی چِلّگیئے دردان سکّ بازَ کنان،
تئو گۆن درد چُکّ پێدا کنئے.
تئیی واهگ په وتی مردا بیت و
آ، تئیی سرا واجهیَ کنت.“
17هُدایا گۆن آدما گوَشت:
”تئو وتی جَنئے هبر گۆش داشت و
هما درچکئے بَر وارت
که من ترا هُکم داتگ‌اَت که چه اِشیا مئوَر،
پمێشکا تئیی سئوَبا زمین نالَتی اِنت.
تئو وتی زِندئے سجّهێن رۆچان
په سکّی و سۆری چه زمینا وتی وَراکا کَشّئے.
18زمین په تئو کُنٹَگ و ڈنگَرَ کاریت و
تئو زمینئے سبزگانَ ورئے.
19گۆن هێدێن پێشانیگے وتی نگنا ورئے
تان هما وهدا که هاکا پِرَ ترّئے،
چێا که چه همِشیا زورگ بوتگئے.
تئو هاکے ائے و
پدا هاکا پِرَ ترّئے.“
20آدما وتی جَنئے نام هئوا#3:20 هئوائے مانا ”زند“ اِنت. کرت، چێا که آ، سجّهێن مردمانی مات اِنت. 21هُداوندێن هُدایا، په آدم و آییئے جَنا، چه پۆستا پۆشاک جۆڑ کرت و گوَرا داتنت.
22هُداوندێن هُدایا گوَشت: ”نون اِنسان مئے پئیمێنے جۆڑ بوتگ و نێک و بدا زانت، چۆ مبیت که وتی دستا شهار بدنت و زِندئے درچکئے بَرا بزوریت و بوارت و تان اَبد زندگ ببیت.“ 23گڑا هُداوندێن هُدایا آ چه اَدَنئے باگا در کرت که زمینئے سرا کِشت و کِشار بکنت، هما زمین که چه آییئے هاکا آ جۆڑ کنگ بوتگ‌اَت. 24اِنسانئے گَلّێنَگا رَند، په زِندئے درچکئے راهئے بندگا، هُدایا اَدَنئے باگئے رۆدراتکی نێمگا کَرّوبی#3:24 کَرّوبی، آسمانی مهلوکے که بانزُلِش پِر و هُدائے تَهتئے چَپّ و چاگِردا اَنت. اۆشتارێنتنت و اَنچێن آس‌گْوارێن زَهمے هم اێری کرت که هر نێمگا چهریَ وارت.
Избрани в момента:
پێدایش 3: HPKB
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.