Популярни библейски стихове от Matheu 14

Споделяне

Ma cându veḑu vintulŭ vĕrtosŭ, s’aspĕrie, și cându înçepu să se afundă strigă, și ḑise: Dómne ascapă‐me. Și tru‐óra Iisusŭ tése mâna, ’lŭ acăță și lĭ ḑise

Ma cându veḑu vintulŭ vĕrtosŭ, s’aspĕrie, și cându înçepu să se afundă strigă, și ḑise

Ma tru‐óră Iisusŭ lĕ grăi și lĕ ḑise: Avețĭ curagiu, eŭ escŭ; nŭ avețĭ frică.

Iară Petru respunse și ’li ḑise: Dómne s’fure că esci tine dimândă m̄ĭ s’v̄inŭ și eu la tine preste apă. Și elŭ ḑise: Vino! Și Petru s’depuse de tru luntre, și îmnă pre apă ca s’v̄ină la Iisusŭ.

Și după çe întrară elĭ în luntre, stătu vintulŭ. Iară açelĭ de tru luntre viniră și se înclĭnară la elŭ și lĭ ḑiseră: Cu dealihea hilĭlu alŭ Dumneḑĕu esci.

Ma Iisusŭ lĕ ḑise: nu lĕ lipséce s’ducă; dațĭ‐lĕ voĭ s’măcă. Ma elĭ ’lĭ ḑiseră: n’avemŭ aóçe afară de çinçi pân̄ĭ și doĭ pesci.

Și elŭ lĕ ḑise: Aduçetĭ‐m̄ĭ le açia. Și dimândă, a mulțimilĭeĭ s’șédă, pre érbă, și luă açele çinçi pânĭ și doilĭi pesci, și înălțândaluĭ oclĭi câtrĕ çerŭ, lĕ déde urăciune, și frâmse pânile, și le déde a discipulĭlorŭ a luĭ, iară discipulĭi a mulțimilĭeĭ.

Și mâncară tuțĭ și se săturară, și adunară armăsĕturĕle de bucățĭ dóuĕ‐sprĕ-ḑéçe cóșe ’mpline.