21І выйшаўшы адтуль, адышоў Ісус у межы Тырскія і Сідонскія.

22І вось, жанчына Хананэянка, выйшаўшы з тых мясьцін, закрычала Яму: памілуй мяне, Госпадзе, Сыне Давідаў, дачку маю цяжка мучыць дэман.

23Але Ён не адказаў ёй ні слова. І вучні Ягоныя, прыступіўшы, прасілі Яго, кажучы: адпусьці яе, бо крычыць за намі.

24А Ён сказаў у адказ: Я пасланы толькі да пагіблых авечак дому Ізраілевага.

25А яна, падышоўшы, кланялася Яму, кажучы: Госпадзе! памажы мне.

26А Ён сказаў у адказ: нядобра - узяць хлеб у дзяцей і кінуць шчанятам.

27Яна ж сказала: так, Госпадзе! але і шчаняты ядуць крошкі, якія падаюць са стала гаспадароў іхніх.

28Тады Ісус сказаў ёй у адказ: жанчына! вялікая вера твая, хай станецца табе, як ты хочаш. І выздаравела яе дачка ў тую ж гадзіну.

29Перайшоўшы адтуль, прыйшоў Ісус да мора Галілейскага і, узышоўшы на гару, сеў там.

30І прыступіла да Яго мноства людзей, маючы з сабою кульгавых, сьляпых, нямых, зьнявечаных і іншых многіх, і паклалі іх да ног Ісусавых; і Ён ацаліў іх,

31так што людзі зьдзіўляліся, бачачы, як нямыя гавораць, зьнявечаныя здаравеюць, кульгавыя ходзяць і сьляпыя бачаць; і праслаўлялі Бога Ізраілевага.

32А Ісус, паклікаўшы вучняў Сваіх, сказаў ім: шкада Мне людзей, бо ўжо тры дні застаюцца пры Мне, і няма чаго ім есьці; і адпусьціць іх няеўшых не хачу, каб не аслаблі ў дарозе.

33І кажуць Яму вучні Ягоныя: адкуль нам узяць у пустыні столькі хлябоў, каб накарміць столькі людзей?

34І кажа ім Ісус: колькі ў вас хлябоў? А яны адказалі: сем, і трошкі рыбак.

35І загадаў людзям узьлегчы на зямлю.

36І, узяўшы сем хлябоў і рыбы, узьнёс падзяку, пераламаў і даў вучням Сваім, а вучні - людзям.

37І елі ўсе, і наеліся; і набралі рэшты кавалкаў сем кашоў поўных;

38А тых, што елі, было чатыры тысячы чалавек, акрамя жанчын і дзяцей.

39І адпусьціўшы народ, Ён увайшоў у лодку і прыбыў у межы Магдалінскія.

Чытаем Новы ЗапаветУзор

Сьвятое Пісьмо

Аб гэтым плане

Падобныя пляны

Прыповесьці

Новы Запавет ў храналагічным парадку