ЛУКАША 1:1-25
ЛУКАША 1:1-25 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі, як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, - дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле, каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены. У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае ілізабэта. Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна. У іх ня было дзяцей, бо ілізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку. Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам, па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць, а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, - тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага, і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго. Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая ілізабета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян; і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца; бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй; і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга; і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны. І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку. Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта; і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час. Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме. А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы. А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой. Пасьля гэтых дзён зачала ілізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала: так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
ЛУКАША 1:1-25 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся, як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова, надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю, каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны. Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета. Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна. І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх. І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам, выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву. І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня. І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку. І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх. Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян. І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму. Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй. І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга. І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны». І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых». І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае. І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час». І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы. А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы. І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой. Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы: «Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».