ЁВА 23:1-17
ЁВА 23:1-17 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
І адказваў Ёў і сказаў: яшчэ і цяпер горкае слова маё: пакуты мае цяжэйшыя за стогны мае. О, калі б я ведаў, дзе знайсьці Яго, і мог падысьці да трона Ягонага! Я выклаў бы прад Ім усё маё і вусны мае напоўніў бы апраўданьнямі; уведаў бы словы, якімі Ён адкажа мне, і зразумеў бы, што Ён скажа мне. Няўжо Ён у поўнай магутнасьці пачаў бы спаборнічаць са мною? О, не! Няхай бы толькі даў увагі мне. Тады праведнік мог бы спаборнічаць зь Ім, - і я назаўсёды атрымаў бы свабоду ад Судзьдзі майго. Але вось, я іду наперад - і няма Яго, назад - і не знаходжу Яго; ці робіць Ён што зь левага боку, я ня бачу; ці хаваецца з правага, не разгледжу. Але Ён ведае шлях мой; няхай выпрабуе мяне, - выйду, як золата. Нага мая цьвёрда трымаецца сьцежкі Ягонай; шляхі Ягоныя я захоўваў і ня ўхіляўся зь іх. Ад наказаў вуснаў Ягоных не адступаўся; словы вуснаў Ягоных захоўваў болей, чым мае правілы. Але Ён цьвёрды; і хто ўхіліць Яго? Ён робіць, чаго хоча душа Ягоная. Так, Ён выканаў тое, што належала мне, і падобнага на гэта многа ў Яго. Таму я дрыжу прад абліччам Ягоным; разважаю - і баюся Яго. Бог расслабіў сэрца маё, і Ўсеўладны напалохаў мяне. Чаму я ня зьнішчаны раней за гэтую цемру, і Ён не схаваў мораку ад твару майго!
ЁВА 23:1-17 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
І адказаў Ёў, і сказаў: «І сёньня з горыччу жальба мая, бо рука Ягоная цяжэйшая за стагнаньне маё. О, каб я ведаў, дзе знайсьці Яго, я пайшоў бы да месца жытла Ягонага! Я б прынёс перад аблічча Ягонае справу маю і напоўніў бы вусны мае нараканьнямі. І ведаў бы я словы, якімі Ён адкажа, і зразумеў бы, што Ён будзе казаць мне. Ці з вялікім запалам Ён будзе спрачацца са мною? Не! Ён толькі зьверне ўвагу на мяне! Там справядлівы прадставіць справу сваю перад Ім, і ад Судзьдзі майго выйду я вольным. Але вось, я іду на ўсход, і няма Яго, і іду на захад, і не знаходжу Яго. На поўначы шукаю Яго, і ня бачу, і паварочваю на поўдзень, і не заўважаю. А Ён ведае шлях мой, і няхай выспрабуе мяне, выйду я [чысты], як золата. Нага мая трымалася сьлядоў Ягоных, я пільнаваў шляхі Ягоныя і не зыходзіў з іх. Ад загадаў вуснаў Ягоных не адступаюся, і захоўваю словы вуснаў Ягоных як пастанову. Ён адзін [вырашае], і хто заверне Яго? І што захоча душа Ягоная, Ён зробіць. Бо Ён зробіць, што прызначыў пра мяне, і шмат такога ёсьць у Яго. Таму я дрыжу перад абліччам Ягоным, разважаю [пра Яго], і ў страху вялікім перад Ім. Бог аслабіў сэрца маё, і Усемагутны настрашыў мяне. Бо не ад цемры я гіну, і аблічча маё не пакрытае змрокам.