Евангелле паводле Лукі Раздзел 18

Раздзел 18
1 # Рым. 12:12; Эф. 6:18 Таксама расказваў ім прыпавесць аб тым, што заўсёды трэба маліцца і не ўкідацца ў роспач,
2кажучы: «У адным горадзе быў суддзя, што Бога не баяўся і не саромеўся людзей.
3Была ў гэтым горадзе ўдава і прыйшла да яго, кажучы: “Абарані мяне ад майго супраціўніка”.
4А ён не хацеў доўгі час, а пасля таго сказаў сам у сабе: “Хоць я Бога не баюся і чалавека не шаную,
5аднак, паколькі надакучыла мне гэтая ўдава, абараню яе, каб ізноў, прыйшоўшы, не надакучала мне”».
6Дык гаворыць Госпад: «Паслухайце, што кажа несправядлівы суддзя;
7 # Адкр. 6:10 а ці ж Бог не возьмецца бараніць выбраннікаў Сваіх, якія днём і ўночы прызываюць Яго да сябе, ды ці будзе мець абыякавасць да іх?
8 # 2Пёт. 3:8; 2Тэс. 3:1; Геб. 10:37 Кажу вам: хутка ўчыніць ім абарону. Але, прыйшоўшы, Сын Чалавечы ці знойдзе веру на зямлі?»
9 # Рым. 10:3 Некаторым, якія былі ўпэўнены ў сабе, што яны справядлівыя, а іншымі пагарджалі, сказаў Ён таксама такую прыпавесць:
10 # Мц. 5:20 «Два чалавекі ўвайшлі ў святыню, каб памаліцца: адзін – фарысей, а другі – мытнік.
11 # Мц. 6:9 Фарысей, стоячы, так маліўся ў сабе: “Божа, дзякую Табе, што я не такі, як іншыя людзі: рабаўнікі, несправядлівыя, чужаложнікі або як гэты мытнік.
12 # Мц. 9:14 Пошчу два разы на тыдзень, даю дзесяціну з усяго, што прыдбаю”.
13 # Мц. 5:3; Дзеі 13:39; 1Пёт. 5:5; Рым. 3:24 А мытнік, стоячы здалёку, не адважваўся нават падняць вочы ў неба, але біў сябе ў грудзі, кажучы: “Божа, будзь літасцівы да мяне, грэшнага”.
14Кажу вам: гэты вярнуўся дамоў больш апраўданым, чым той: бо кожны, хто ўзвышаецца, будзе прыніжаны, а хто прыніжаецца, будзе ўзвышаны».
15 # Мц. 19:13; Мк. 10:13 Прыносілі да Яго таксама дзетак, каб дакрануўся да іх; бачачы гэта, вучні забаранялі ім.
16 # Мц. 18:3 Але Ісус, паклікаўшы іх да Сябе, сказаў: «Дазваляйце дзецям прыходзіць да Мяне і не ўзбараняйце ім; бо такіх ёсць Валадарства Божае.
17 # Мц. 18:3; Мк. 10:15 Сапраўды кажу вам: хто не прыме Валадарства Божага як дзіця, не ўвойдзе ў яго».
18 # Мц. 19:16; Мк. 10:17 І спытаўся ў Яго нейкі начальнік, кажучы: «Вучыцель добры, што маю рабіць, каб здабыць жыццё вечнае?»
19А Ісус яму сказаў: «Чаму Мяне завеш добрым? Ніхто не добры, адзін толькі Бог.
20 # Вых. 20:12-16; Паўт. Зак. 5:16-20; Мк. 10:19 Ведаеш прыказанні: не чужалож, не забівай, не крадзі, не сведчы фальшыва, паважай бацьку твайго і маці тваю?»
21 # Гал. 3:24; Плп. 3:6 А ён гаворыць: «Я гэта ўсё выконваў ад маленства майго».
22 # Мц. 6:19; 1Цім. 6:18 Пачуўшы гэта, Ісус гаворыць яму: «Яшчэ аднаго табе не хапае: прадай усё тое, што маеш, і раздай убогім, і будзеш мець скарб на небе; і прыходзь, ідзі за Мной».
23 # Мц. 6:24; Эф. 5:5 Той жа, пачуўшы гэта, засмуціўся, бо быў вельмі багаты.
24 # Мц. 19:23; Мк. 10:23; 1Цім. 6:9 Ісус, бачачы, што ён зрабіўся сумным, сказаў: «Як цяжка тым, што маюць багацце, увайсці ў Валадарства Божае!
25Бо лягчэй вярблюду прайсці праз вушка іголкі, чым багатаму ўвайсці ў Валадарства Божае».
26 # Рым. 1:16 Дык сказалі тыя, што слухалі: «Хто ж можа быць тады збаўлены?»
27 # Мц. 19:26 Ён жа сказаў: «Што немагчыма ў людзей, тое магчыма ў Бога».
28 # Мц. 19:27; Мк. 10:28 Гаворыць Пётра: «Вось жа, мы пакінулі ўсё і пайшлі за Табой».
29Ён сказаў ім: «Сапраўды кажу вам: няма нікога, хто б пакінуў дом, або жонку, або братоў, або бацькоў, або дзяцей дзеля Валадарства Божага,
30каб не атрымаў многа больш у гэты час, а ў веку будучым – жыццё вечнае».
31 # Мц. 16:21; Мк. 10:33 І ўзяў Ён з Сабой дванаццаць, і гаворыць ім: «Вось, ідзём у Ерузалім, і здзейсніцца ўсё, што напісана прарокамі пра Сына Чалавечага:
32 # Мц. 26:67; Мк. 14:65 бо будзе выдадзены паганам і высмеяны, і зняважаны ды апляваны,
33і, пасля таго, як убічуюць, заб’юць Яго, і на трэці дзень уваскрэсне».
34 # Мк. 9:32; Ян. 10:6 Але яны з гэтага нічога не зразумелі; і гэтае слова было схавана ад іх, і не разумелі, што гаварылася.
35 # Мц. 20:29; Мк. 10:46 І сталася, калі Ён падыходзіў да Ерыхона, нейкі сляпы сядзеў пры дарозе, жабруючы.
36І, калі ён пачуў, што міма праходзіць натоўп, спытаўся, што гэта такое.
37І сказалі яму: «Ісус Назарэй праходзіць».
38 # Мц. 9:27 Дык пачаў крычаць, кажучы: «Ісус, Сын Давідаў, злітуйся нада мной!»
39А тыя, што ішлі наперадзе, сварыліся на яго, каб маўчаў; але ён тым мацней крычаў: «Сыне Давідаў, злітуйся нада мной!»
40Спыніўшыся, Ісус загадаў прывесці яго да Сябе. І, калі ён падышоў, спытаўся ў яго кажучы:
41«Што хочаш, каб Я зрабіў табе?» А ён сказаў: «Госпадзе, каб я бачыў».
42Сказаў яму Ісус: «Праглянь! Вера твая збавіла цябе».
43 # Дзеі 4:21 І зараз стаў бачыць, ды ішоў за Ісусам, славячы Бога. І ўвесь народ, як убачыў гэта, аддаў хвалу Богу.

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць

None

Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце