Евангелле паводле Лукі Раздзел 17

Раздзел 17
1 # Мц. 12:35; Мк. 9:42; Юды 11; Гал. 5:19 І гаворыць Ён вучням Сваім: «Немагчыма, каб не прыйшлі згаршэнні, але гора таму, праз каго яны прыходзяць.
2Лепш было б яму, каб павесіць яму жоран млынавы на шыю ды ўкінуць у мора, чым бы ён згоршыў аднаго з малых гэтых.
3 # Мц. 18:15; Як. 5:19 Сачыце за сабой! Калі брат твой зграшыў супраць цябе, дакары яго і, калі навернецца, даруй яму.
4І, калі б сем разоў на дзень зграшыў адносна цябе і сем разоў на дзень звярнуўся да цябе, кажучы: “Каюся за гэта”, – даруй яму».
5І сказалі Апосталы Госпаду: «Павяліч нам веру».
6 # Мц. 17:20; Мк. 9:23 А Госпад сказаў: «Калі б вы мелі веру як зярнятка гарчычнае, дык сказалі б гэтаму дрэву морвы: “Вырвіся з коранем і перасадзіся ў мора”, і яно паслухала б вас.
7А хто з вас, маючы паслугача аратага або пастуха, калі ён вернецца з поля, скажа яму: “Ідзі хутчэй за стол”?
8І ці не скажа: “Прыгатуй мне вячэру і падперажыся ды паслугуй мне, пакуль буду есці і піць, а потым ты будзеш есці і піць”?
9Ці ён дзякуе слузе таму, што ён зрабіў тое, што яму загадана? Не думаю.
10 # Рым. 3:12; 1Кар. 9:16 Так і вы, калі споўнілі ўсё, што вам загадана, кажыце: “Паслугачы мы нічога не вартыя; што павінны былі зрабіць, зрабілі”».
11І сталася, калі ішоў Ён у Ерузалім, праходзіў між Самарыяй і Галілеяй.
12І калі ўваходзіў Ён у адно паселішча, перанялі Яго дзесяць чалавек пракажоных, якія сталі здалёк
13і крычалі яны ўголас, кажучы: «Ісусе, Вучыцель, памілуй нас!»
14 # Святар. 14:1-32; Мц. 8:4; Мк. 1:44 Ён, як убачыў іх, сказаў: «Ідзіце, пакажыцеся святарам». І сталася, што, калі яны ішлі, ачысціліся.
15Адзін жа з іх, як агледзеўся, што стаў здаровы, вярнуўся, моцным голасам славячы Бога,
16 # Ян. 4:9 і паў на твар ля ног Яго, дзякуючы Яму; а быў ён самарыцянін.
17І, адказваючы, Ісус сказаў: «Ці не дзесяць было ачышчаных? І дзе ж дзевяць?
18Не знайшоўся з іх ніхто, хто б вярнуўся, каб аддаць хвалу Богу, акрамя гэтага чужынца?»
19 # Мц. 9:22; Мк. 5:34 І гаворыць яму: «Устань, ідзі: вера твая выратавала цябе».
20 # Мц. 12:28; Ян. 18:36; Дзеі 1:3; Рым. 14:17; 1Кар. 4:20 І, запытаны фарысеямі, калі надыдзе Валадарства Божае, адказваючы, сказаў ім: «Валадарства Божае не прыйдзе відавочна
21і не скажуць: “Вось тут” або: “Там”; вось жа Валадарства Божае ўнутры вас ёсць».
22 # Мц. 9:15; Мк. 2:20; Ян. 17:11 І гаворыць вучням: «Прыйдуць дні, калі вы будзеце прагнуць бачыць хоць адзін дзень Сына Чалавечага і не ўбачыце.
23 # Мц. 24:23; Мк. 13:21 І скажуць вам: “Вось, тут”, “Вось, там”; не ідзіце і не шукайце.
24 # Мц. 24:27 Бо, як маланка, ззяючы з-пад неба, асвятляе тое, што пад небам, такім будзе і Сын Чалавечы ў дзень Свой.
25 # Мц. 16:21; Мк. 8:31 Але трэба, каб Ён перш многа перацярпеў ды быў адкінуты гэтым пакаленнем.
26 # Род. 6:5-8; Мц. 24:37; 1Тэс. 5:3; 1Пёт. 2:5 І як сталася ў дні Ноя, так будзе ў дні Сына Чалавечага:
27елі і пілі, жаніліся і замуж выдавалі аж да дня, калі Ной увайшоў у каўчэг, і прыйшоў патоп, і выгубіў усіх.
28Падобна, як сталася ў дні Лота: елі, пілі, куплялі, прадавалі, садзілі, будавалі;
29аж у дзень, калі Лот выйшаў з Садома, паліліся з неба дажджом агонь ды серка і выгубілі ўсіх.
30 # Мц. 16:27; 1Пёт. 1:7; 1Ян. 2:28; 1Кар. 1:7 Так будзе ў дзень, калі Сын Чалавечы аб’явіцца.
31 # Мц. 24:17; Мк. 13:15 У той дзень, хто будзе на даху, а прылады яго дома, хай не сыходзіць, каб іх забраць; і хто на полі, хай таксама не вяртаецца.
32 # Род. 19:26 Памятайце пра жонку Лота.
33 # Мц. 10:39; Мк. 8:35; Ян. 12:25 Калі б хто стараўся душу сваю зберагчы, загубіць яе, а хто загубіць яе, той ажывіць яе.
34 # Мц. 24:40 Кажу вам: у тую ноч будуць удвух на адным ложку: адзін будзе ўзяты, а другі пакінуты;
35і дзве будуць малоць разам: адна будзе ўзята, а другая пакінута.
36І ўдвух будуць у полі: адзін будзе ўзяты, а другі пакінуты».
37Адказваючы Яму, яны кажуць: «Дзе, Госпадзе?» А Ён сказаў ім: «Дзе будзе цела, там збяруцца і арлы».

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць

None

Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце