ВЫСЛОЎІ 16:1-33

Чалавеку належаць намеры сэрца, а адказ языка ад Госпада. Усе шляхі чалавека чыстыя ў ягоных вачах, а Гасподзь выпрабоўвае душы. Даручы Госпаду дзеі твае, і намеры твае зьдзейсьняцца. Усё зрабіў Гасподзь дзеля Сябе; і нават бязбожнага на дзень гневу. Агіднае Госпаду сэрца пыхліўца; можна паручыцца, што ён не застанецца без пакараньня. Міласэрнасьцю і праўдаю ачышчаецца грэх, і страх Гасподні адводзіць ад ліха. Калі Госпаду падабаюцца шляхі чалавека, Ён і ворагаў яго прымірае зь ім. Лепш нямногае з праўдаю, чым вялікія прыбыткі з крыўдаю. Сэрца чалавека абдумвае свой шлях, а Гасподзь кіруе шэсьцем ягоным. У вуснах у цара - слова натхнёнае; вусны яго не павінны грашыць на судзе. Правільныя вагі і вагавыя шалі - ад Госпада; ад Яго ж усе гіры ў торбе. Агідная царам - дзея беззаконная, бо праўдай мацуецца трон. Прыемныя цару вусны праўдзівыя, а таго, хто гаворыць праўду, ён любіць. Царскі гнеў - весьнік сьмерці; а мудры чалавек умілажальвае яго. У ясным позірку цара - жыцьцё, і ўпадабаньне ягонае - як воблака з позьнім дажджом. Здабыць мудрасьць намнога лепш за золата, і здабыць розум лепш за чыстае срэбра. Шлях у праведных - унікаць зла; той ратуе душу сваю, хто зважае на шлях свой. Пагібелі папярэднічае гонар, і падзеньню - пыха. Лепей упакорвацца духам з лагоднымі, чым дзяліць здабычу з гардзеямі. Хто вядзе справу разумна, той знойдзе дабро, а хто спадзяецца на Госпада, той шчасны. Мудры сэрцам разумным назавецца, і салодкая мова дадасьць да навукі. Розум таму, хто мае яго, - крыніца жыцьця, а вучонасьць дурных - дурнота. Сэрца мудрага язык ягоны ўмудрае і памнажае веды ў вуснах ягоных. Прыемная мова - сотавы мёд, салодкая душы і гойная касьцям. Ёсьць шляхі, якія здаюцца чалавеку простымі, але канец іх - да сьмерці. Працаўнік працуе на сябе, бо панукае яго рот ягоны. Чалавек падступны намышляе благое, і на вуснах у яго нібы агонь палючы. Чалавек хітры сее разлад, а нагаворшчык разлучае сяброў. Чалавек зь нядобрымі намерамі разбэшчвае блізкага свайго і вядзе яго на дарогу благую; прыплюшчвае вочы, каб прыдумаць падступства; закусваючы губы сабе, чыніць зладзейства. Вянок славы - сівізна на дарозе праўды. Доўгацярплівы лепшы за адважнага, і той, хто валодае сабою, лепшы за заваёўніка горада. На падлогу кідаюць жэрабя, але ўвесь вырак ягоны - ад Госпада.