Але ў тыя дні, пасьля смутку таго сонца памеркне, і месяц ня дасць сьвятла свайго;
і зоркі спадуць зь неба, і сілы нябесныя пахіснуцца.
Тады ўбачаць Сына Чалавечага, Які будзе ісьці на аблоках у сіле моцнай і ў славе.
І тады Ён пашле анёлаў Сваіх і зьбярэ выбраных Сваіх ад чатырох вятроў, ад краю зямлі і да краю неба.
Ад смакоўніцы вазьмеце падабенства: калі гольле ейнае ўжо мякчэе і пускае лісьце, дык ведайце, што блізка лета;
так і вы, калі ўбачыце, што збываецца тое, ведайце, што блізка, пры дзьвярах.
Праўду кажу вам: ня міне род гэты, як усё тое будзе.
Неба і зямля мінуцца, а словы Мае ня мінуць.
А пра дзень той або гадзіну ніхто ня ведае, ні анёлы нябесныя, ні Сын, а толькі Айцец.
Глядзеце, чувайце, малецеся; бо ня ведаеце, калі настане час гэты.
Падобна на тое, як калі б хто, ідучы ў дарогу і пакідаючы дом свой, даў слугам сваім уладу, і кожнаму сваю працу, і загадаў брамніку чуваць.
Дык чувайце ж; бо ня ведаеце, калі прыйдзе гаспадар дома, увечары, ці апоўначы, ці пры пеўнях, ці нараніцу;
каб, прыйшоўшы зьнянацку, не застаў вас у сьне.
А што вам кажу, кажу ўсім: чувайце.