Калі ж настала раніца, зрабілі нараду ўсе першасьвятары і старэйшыны народу супраць Ісуса, каб аддаць Яго на сьмерць:
і зьвязаўшы Яго, завялі і перадалі яго Понцію Пілату, намесьніку.
Тады Юда, які выдаў Яго, убачыўшы, што засудзілі Яго, і раскаяўшыся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасьвятарам і старэйшынам,
кажучы: зграшыў я, прадаўшы кроў нявінную. Яны ж сказалі: што нам да таго? глядзі сам.
І кінуўшы срэбранікі ў храме, ён адышоў; і пайшоўшы, павесіўся.
Першасьвятары, узяўшы срэбранікі, сказалі: не дазваляецца класьці іх у храмавую скарбніцу, бо гэта цана крыві.
І зрабіўшы нараду, купілі на іх поле ганчара для пахаваньня чужынцаў;
таму і называецца поле тое «полем крыві» па сёньняшні дзень;
тады збылося сказанае праз прарока Ерамію, які кажа: і ўзялі трыццаць срэбранікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраілевыя,
і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Гасподзь.
Ісус жа стаў перад намесьнікам. І спытаўся ў Яго намесьнік, кажучы: Ты Цар Юдэйскі? А Ісус сказаў яму: ты кажаш.
І калі вінавацілі Яго першасьвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў.
Тады кажа Яму Пілат: ці ня чуеш, колькі сьведчаць супроць Цябе?
І не адказваў яму на ніводнае слова, так што намесьнік вельмі зьдзіўляўся.
А на сьвята намесьнік меў звычай выпускаць народу аднаго вязьня, якога б хацелі.
Быў тады ў іх вядомы вязень, званы Варава.
І вось, як сабраліся яны, сказаў ім Пілат: каго хочаце, каб я выпусьціў вам: Вараву ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?
Бо ведаў, што з зайздрасьці выдалі Яго.
Тым часам, як сядзеў ён на судовым месцы, жонка ягоная паслала яму сказаць: не рабі нічога Праведніку Таму, бо я сёньня ў сьне шмат адцярпела за Яго.
Але першасьвятары і старэйшыны падбухторылі люд прасіць Вараву, а Ісуса загубіць.
Тады намесьнік сказаў у адказ: каго хочаце з двух, каб я выпусьціў вам? Яны сказалі: Вараву.
Кажа ім Пілат: што ж мне зрабіць зь Ісусам, Якога завуць Хрыстом? Кажуць яму ўсе: хай будзе ўкрыжаваны!
А намесьнік сказаў: якое ж ліха ўчыніў Ён? Але яны яшчэ мацней крычалі: хай будзе ўкрыжаваны!
Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а неспакой расьце, узяў вады і ўмыў рукі перад людзьмі, кажучы: невінаваты я ў крыві Праведніка Гэтага; глядзеце самі.
І, адказваючы, увесь люд сказаў: Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых.
Тады выпусьціў ім Вараву, а Ісуса, біўшы, аддаў на крыжаваньне.