1 КАРЫНФЯНАЎ 12:1-27

1 КАРЫНФЯНАЎ 12:1-27 ББЛ

Не хачу пакідаць вас, браты, каб ня ведалі вы і пра дары духоўныя. Ведаеце, што, калі вы былі язычнікамі, дык хадзілі да безгалосых ідалаў - так, быццам вялі вас. Таму маўляю вам, што ніхто, гаворачы ў Духу Божым, ня вымавіць анафэмы на Ісуса, і ніхто ня можа назваць Ісуса Госпадам, як толькі ў Духу Сьвятым. Дары ёсьць розныя, а Дух адзін і той самы; і служэньні розныя, а Гасподзь адзін і той самы; і дзеяньні розныя, а Бог адзін і той самы, Які дзее ўсё ва ўсіх. Але кожнаму даецца выяўленьне Духа на карысьць: аднаму даецца Духам слова мудрасьці, другому слова веданьня, тым самым Духам; іншаму вера, тым самым Духам; іншаму дар ацаленьня, тым самым Духам; іншаму цудадзействы, іншаму прароцтва, іншаму распазнаньне духаў, іншаму розныя мовы, іншаму тлумачэньне моваў. А ўсё гэта дзее адзін і той самы Дух, надзяляючы кожнага асобна, як Яму заўгодна. Бо, як цела адно, але мае многа чэлесаў, і ўсе чэлесы аднаго цела, хоць іх многа, складаюць адно цела, - так і Хрыстос. Бо ўсе мы адным Духам хрысьціліся ў адно цела, Юдэі альбо Эліны, рабы альбо вольнікі, і ўсе напоены адным Духам. А цела не з аднаго чэлеса, а з многіх. Калі нага кажа: я не належу да цела, бо я ня рука, дык няўжо яна таму не належыць да цела? І калі вуха скажа: я не належу да цела, бо я ня вока, дык няўжо яно таму не належыць да цела? Калі ўсё цела - вока, дык дзе слых? Калі ўсё - слых, дык дзе нюх? Бог разьмеркаваў чэлесы, кожнаму ў целе, як Яму было заўгодна. А калі б усе былі адным чэлесам, дык дзе было б цела? А цяпер чэлесаў многа, а цела адно. Ня можа вока сказаць руцэ: ты мне не патрэбная; альбо ж таксама галава нагам: вы мне не патрэбныя. Наадварот, чэлесы цела, якія здаюцца слабейшымі, намнога больш патрэбныя, і якія нам здаюцца меней высакароднымі ў целе, іх мы якраз і атачаем найбольшым дбаньнем; і няпрыстойныя нашыя чэлесы патрабуюць асаблівага ўпрыстойваньня, а прыстойныя нашыя чэлесы ня маюць патрэбы ў гэтым. Але Бог так суразьмерыў цела, што менш дасканаламу чэлесу наказаў большае дбаньне, каб ня было падзелу ў целе, а ўсе чэлесы аднолькава рупіліся адзін пра аднаго. Таму, калі пакутуе адзін чэлес, пакутуюць разам зь ім усе чэлесы; славіцца адзін чэлес, зь ім радуюцца ўсе чэлесы. І вы - цела Хрыстовае, а паасобку - чэлесы.