1 КАРЫНФЯНАЎ 12:1-27
1 КАРЫНФЯНАЎ 12:1-27 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Не хачу пакідаць вас, браты, каб ня ведалі вы і пра дары духоўныя. Ведаеце, што, калі вы былі язычнікамі, дык хадзілі да безгалосых ідалаў - так, быццам вялі вас. Таму маўляю вам, што ніхто, гаворачы ў Духу Божым, ня вымавіць анафэмы на Ісуса, і ніхто ня можа назваць Ісуса Госпадам, як толькі ў Духу Сьвятым. Дары ёсьць розныя, а Дух адзін і той самы; і служэньні розныя, а Гасподзь адзін і той самы; і дзеяньні розныя, а Бог адзін і той самы, Які дзее ўсё ва ўсіх. Але кожнаму даецца выяўленьне Духа на карысьць: аднаму даецца Духам слова мудрасьці, другому слова веданьня, тым самым Духам; іншаму вера, тым самым Духам; іншаму дар ацаленьня, тым самым Духам; іншаму цудадзействы, іншаму прароцтва, іншаму распазнаньне духаў, іншаму розныя мовы, іншаму тлумачэньне моваў. А ўсё гэта дзее адзін і той самы Дух, надзяляючы кожнага асобна, як Яму заўгодна. Бо, як цела адно, але мае многа чэлесаў, і ўсе чэлесы аднаго цела, хоць іх многа, складаюць адно цела, - так і Хрыстос. Бо ўсе мы адным Духам хрысьціліся ў адно цела, Юдэі альбо Эліны, рабы альбо вольнікі, і ўсе напоены адным Духам. А цела не з аднаго чэлеса, а з многіх. Калі нага кажа: я не належу да цела, бо я ня рука, дык няўжо яна таму не належыць да цела? І калі вуха скажа: я не належу да цела, бо я ня вока, дык няўжо яно таму не належыць да цела? Калі ўсё цела - вока, дык дзе слых? Калі ўсё - слых, дык дзе нюх? Бог разьмеркаваў чэлесы, кожнаму ў целе, як Яму было заўгодна. А калі б усе былі адным чэлесам, дык дзе было б цела? А цяпер чэлесаў многа, а цела адно. Ня можа вока сказаць руцэ: ты мне не патрэбная; альбо ж таксама галава нагам: вы мне не патрэбныя. Наадварот, чэлесы цела, якія здаюцца слабейшымі, намнога больш патрэбныя, і якія нам здаюцца меней высакароднымі ў целе, іх мы якраз і атачаем найбольшым дбаньнем; і няпрыстойныя нашыя чэлесы патрабуюць асаблівага ўпрыстойваньня, а прыстойныя нашыя чэлесы ня маюць патрэбы ў гэтым. Але Бог так суразьмерыў цела, што менш дасканаламу чэлесу наказаў большае дбаньне, каб ня было падзелу ў целе, а ўсе чэлесы аднолькава рупіліся адзін пра аднаго. Таму, калі пакутуе адзін чэлес, пакутуюць разам зь ім усе чэлесы; славіцца адзін чэлес, зь ім радуюцца ўсе чэлесы. І вы - цела Хрыстовае, а паасобку - чэлесы.
1 КАРЫНФЯНАЎ 12:1-27 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Адносна ж духоўных [дароў], браты, не хачу, каб вы ня ведалі. Вы ведаеце, што, калі былі вы паганамі, да ідалаў безгалосых скіроўваліся, быццам вялі вас. Дзеля гэтага паведамляю вам, што ніхто, хто гаворыць у Духу Божым, ня скажа праклёну на Ісуса; і ніхто ня можа назваць Ісуса Госпадам, як толькі ў Духу Сьвятым. Ёсьць адрозьненьні ў дарах, але Дух той самы; і ёсьць адрозьненьні ў служэньнях, але Госпад той самы; і ёсьць адрозьненьні ў дзеяньнях, але Бог той самы, Які ўсё ў-ва ўсіх робіць. А кожнаму даецца выяўленьне Духа дзеля карысьці. Бо аднаму даецца праз Духа слова мудрасьці, а другому — слова веданьня праз таго самага Духа; а іншаму — вера ў тым самым Духу; а іншаму — дары аздараўленьня ў тым самым Духу; іншаму — рабіць цуды, іншаму — прароцтва, іншаму — распазнаваньне духаў, іншаму — разнастайныя мовы, а іншаму — тлумачэньне моваў. А ўсё гэтае робіць адзін і той самы Дух, надзяляючы кожнага асобна, як Ён хоча. Бо як цела адно, але мае шмат членаў, і ўсе члены аднаго цела, хоць іх і шмат, ёсьць адно цела, гэтак і Хрыстос. Бо мы ўсе адным Духам ахрышчаны ў адно цела, ці Юдэі, ці Грэкі, ці слугі, ці вольныя, і ўсе напоены адным Духам. Бо і цела — гэта не адзін член, але шмат. Калі скажа нага: «Як я не рука, я не ад цела», хіба дзеля гэтага яна не ад цела? І калі скажа вуха: «Як я ня вока, я не ад цела», хіба дзеля гэтага яно не ад цела? Калі ўсё цела — вока, дзе слых? Калі ўсё — слых, дзе нюх? Але цяпер Бог разьмясьціў члены, кожны з іх асобна, у целе, як Сам хацеў. А калі б усе былі адзін член, дзе цела? Але цяпер членаў шмат, а цела адно. Ня можа вока сказаць руцэ: «Я ня маю ў табе патрэбы», або таксама галава нагам: «Я ня маю ў вас патрэбы». Але члены цела, якія лічацца слабейшымі, нашмат больш патрэбныя. І тыя, якія нам падаюцца менш пачэснымі ў целе, атачаем асаблівай пашанай, і нашыя непрыстойныя [члены] маюць асаблівую павагу. А нашыя паважаныя [члены] ня маюць [такой] патрэбы. Але Бог спалучыў цела, даўшы тым, якія маюць недахопы, асаблівую пашану, каб не было падзелу ў целе, але члены адзін пра аднаго клапаціліся. І калі церпіць адзін член, церпяць з ім усе члены; калі славіцца адзін член, радуюцца з ім усе члены. Вы ж — Цела Хрыстовае, а паасобна — члены.