А калі пра Хрыста абвяшчаецца, што Ён уваскрос з мёртвых, як некаторыя з вас кажуць, што няма ўваскрасеньня мёртвых?
Калі няма ўваскрасеньня мёртвых, дык і Хрыстос не ўваскрос;
а калі Хрыстос не ўваскрос, тады дарэмнае і абвяшчэньне нашае, дарэмная і вера вашая.
А нас знайшлі б фальшывымі сьведкамі Божымі, бо мы сьведчылі пра Бога, што Ён уваскрасіў Хрыста, Якога не ўваскрашаў, калі мёртвыя не ўваскрасаюць.
Бо калі мёртвыя не ўваскрасаюць, дык і Хрыстос не ўваскрос;
а калі Хрыстос не ўваскрос, дык вера вашая марная, вы яшчэ ў грахах вашых.
Таму і тыя, якія памерлі ў Хрысьце, загінулі.
Калі мы толькі ў гэтым жыцьці спадзяемся на Хрыста, мы найбольш жалю вартыя з усіх людзей.
Але цяпер Хрыстос уваскрос з мёртвых, стаўся Першынцам сярод памёршых.
Бо як праз чалавека сьмерць, гэтак праз чалавека і ўваскрасеньне мёртвых.
Бо як у Адаме ўсе паміраюць, гэтак у Хрысьце ўсе ажывуць,
але кожны — у сваім парадку: Першынец — Хрыстос, пасьля — Хрыстовыя ў прыйсьце Ягонае,
а пасьля — канец, калі Ён перадасьць Валадарства Богу і Айцу, калі зьнішчыць усякае начальства, і ўсякую ўладу і сілу,
бо Яму належыць валадарыць, пакуль пакладзе ўсіх ворагаў пад ногі Свае.
Апошні вораг будзе зьнішчаны — сьмерць,
бо ўсё падпарадкаваў пад ногі Яго. А калі сказана, што ўсё падпарадкавана, зразумела, што акрамя Таго, Які падпарадкаваў Яму ўсё.
А калі ўсё будзе падпарадкавана Яму, тады і Сам Сын падпарадкуецца Таму, Які падпарадкаваў Яму ўсё, каб быў Бог усё ў-ва ўсім.
Іначай, што будуць рабіць тыя, якія хрысьцяцца дзеля мёртвых? Калі мёртвыя зусім не ўваскрасаюць, навошта хрысьціцца дзеля мёртвых?
Навошта і мы ўсякую гадзіну ў небясьпецы?
Я штодня паміраю, сцьвяржае гэта пахвала вашая, якую маю ў Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым.
Калі б я па-чалавечаму змагаўся са зьвярамі ў Эфэсе, якая мне карысьць, калі мёртвыя не ўваскрасаюць? «Будзем есьці і піць, бо заўтра памром!»
Не падманвайце сябе: благія таварыствы псуюць добрыя звычаі.
Працьверазіцеся на праведнасьць і не грашыце; бо некаторыя [з вас] ня ведаюць Бога, на сорам вам кажу.
Але скажа нехта: «Як уваскрэснуць мёртвыя? Ды ў якім целе прыйдуць?»
Неразумны! Тое, што ты сееш, не ажыве, калі не памрэ.
І тое, што сееш, сееш ня цела, якое будзе, але голае зерне, можа, пшанічнае, ці якое іншае,
а Бог дае яму цела, як хоча, і кожнаму насеньню — сваё цела.
Ня ўсякае цела такое самае цела, але адно цела ў людзей, а іншае цела ў жывёлаў, іншае ў рыбаў, іншае ў птушак.
І [ёсьць] целы нябесныя, і целы зямныя; але адна слава нябесных, а другая — зямных,
іншая слава сонца, і іншая слава месяца, і іншая слава зорак, бо зорка ад зоркі розьніцца ў славе.
Гэтак і ўваскрасеньне мёртвых: сеецца ў сапсутасьці, уваскрашаецца ў незьнішчальнасьці;
сеецца ў ганьбе, уваскрашаецца ў славе; сеецца ў нядужасьці, уваскрашаецца ў моцы;
сеецца цела душэўнае, уваскрашаецца цела духоўнае. Ёсьць цела душэўнае, і ёсьць цела духоўнае.
Гэтак і напісана: «Стаўся першы чалавек Адам душою жывою», а апошні Адам — дух, які ажыўляе.
Але спачатку не духоўнае, але душэўнае; духоўнае пасьля.
Першы чалавек — з зямлі, зямны; другі Чалавек — Госпад з неба.
Які зямны, гэтакія і зямныя; і які Нябесны, гэтакія і нябесныя.
І як мы насілі вобраз зямнога, будзем насіць і вобраз Нябеснага.
А тое скажу, браты, што ня могуць цела і кроў успадкаеміць Валадарства Божага, і сапсутасьць не ўспадкаеміць незьнішчальнасьці.
Вось, кажу вам тайну: ня ўсе мы памром, але ўсе пераменімся,
у адзін момант, у імгненьне вока, пры апошняй трубе; бо затрубіць, і мёртвыя ўваскрэснуць незьнішчальнымі, і мы пераменімся.
Бо зьнішчальнае гэтае мусіць апрануцца ў незьнішчальнасьць, і сьмяротнае гэтае — апрануцца ў несьмяротнасьць.
А калі зьнішчальнае гэтае апранецца ў незьнішчальнасьць, і сьмяротнае гэтае апранецца ў несьмяротнасьць, тады станецца напісанае слова: «Паглынутая сьмерць перамогаю».
«Сьмерць, дзе тваё джала? Пекла, дзе твая перамога?»
Джала сьмерці — грэх, а сіла грэху — закон.
Падзяка ж Богу, Які даў нам перамогу праз Госпада нашага Ісуса Хрыста!
Bible App
Біблія для дзяцей
