Папулярныя біблейскія вершы з S. Ioan 12

Падзяліцца

Os Myfi a wasanaetha neb, ar Fy ol I deued; a lle yr wyf Fi, yno y bydd Fy ngweinidog hefyd. Os bydd neb yn Fy ngwasanaethu I, ei anrhydeddu ef a wna’r Tad.

Yr hwn sy’n caru ei einioes, a’i cyll hi; a’r hwn sy’n casau ei einioes yn y byd hwn, i fywyd tragywyddol y’i ceidw.

Yn wir, yn wir y dywedaf wrthych, Oni bydd i’r gronyn gwenith, ar ol syrthio i’r ddaear, farw, efe a erys yn unig; ond os bydd marw, llawer o ffrwyth a ddwg efe.

Myfi, yn oleuni y daethum i’r byd hwn, fel pob un y sy’n credu Ynof, yn y tywyllwch nad arhoso.

Ac os neb a glywo Fy ngeiriau I, ac na’u cadwo, Myfi ni farnaf ef, canys ni ddaethum fel y barnwn y byd, eithr fel yr achubwn y byd.

Mair, gan hyny, wedi cymmeryd pwys o ennaint nard gwlyb tra-chostus, a enneiniodd draed yr Iesu, ac â gwallt ei phen y sychodd Ei draed; a’r tŷ a lanwyd ag arogl yr ennaint.

a gymmerasant gangau y palmwydd, ac aethant allan i gyfarfod ag Ef, a bloeddient, HOSHANNA BENDIGEDIG YW’R HWN SY’N DYFOD YN ENW’R ARGLWYDD A BRENHIN ISRAEL.

A’r Iesu a attebodd iddynt, gan ddywedyd, Daeth yr awr y gogonedder Mab y Dyn.