Папулярныя біблейскія вершы з S. Ioan 11

Падзяліцца

Dywedyd wrthi a wnaeth yr Iesu, Myfi yw’r adgyfodiad ac y bywyd. Yr hwn sy’n credu Ynof, er marw o hono, a fydd byw: a phob un y sy’n fyw ac yn credu Ynof, ni fydd marw yn dragywydd. Ai credu hyn yr wyt?

Dywedyd wrthi a wnaeth yr Iesu, Oni ddywedais wrthyt, Os credi, gweli ogoniant Duw.

Gwylodd yr Iesu. Gan hyny y dywedodd yr Iwddewon, Wele, fel y carai ef.

Ac wedi clywed hyn, yr Iesu a ddywedodd, Y clefyd hwn nid yw i farwolaeth, eithr er gogoniant Duw, fel y gogonedder Mab Duw trwyddo.

Ac wedi dywedyd hyn, â llais uchel y llefodd, Lazarus, yma allan: ac allan y daeth yr hwn a fuasai farw, yn rhwym ei draed a’i ddwylaw â llieiniau-claddu, a’i wyneb â napcyn a amrwymwyd. Dywedyd wrthynt a wnaeth yr Iesu, Gollyngwch ef yn rhydd, a gadewch iddo fyned ymaith.

Yr Iesu, gan hyny, gan riddfan trachefn Ynddo Ei hun, a ddaeth at y bedd; a gogof oedd, a maen oedd yn gorwedd wrtho.

Hyn a lefarodd Efe, ac wedi hyny y dywedodd wrthynt, Lazarus, ein cyfaill, a aeth i huno; eithr myned yr wyf fel y dihunwyf ef.