таго, хто падаў, падымалі словы твае, і аслаблыя калені ты мацаваў.
А цяпер дайшло да цябе, і зьнямогся ты; дайшло да цябе, і ты падупаў духам.
Богабаязнасьць твая ці ж не павінна быць тваёю надзеяй, і беспахібнасьць шляхоў тваіх - спадзяваньнем тваім?