Ewangelia według św. Łukasza 12

Ostrzeżenie uczniów przed obłudą

1 # Mat. 16,6; Mar. 8,15 A gdy się zgromadziły niezliczone rzesze ludu, tak iż nawzajem się deptali, zaczął mówić najpierw do uczniów swoich: Strzeżcie się kwasu faryzeuszów, to jest obłudy.

2 # Łuk. 8,17 Bo nie ma nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani tajnego, co by nie stało się wiadome.

3Dlatego, co mówiliście w ciemności, będzie słyszane w świetle dziennym, a co w komorach na ucho szeptaliście, będzie rozgłaszane na dachach.

Kogo się bać

(Mat. 10,19—20.28—33)

4Powiadam zaś wam, przyjaciołom moim, nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia.

5Ale wskażę wam, kogo się bać macie! Bójcie się tego, który, gdy zabija, ma moc wrzucić do piekła. Zaiste, powiadam wam: Tego się bójcie!

6Czy nie sprzedaje się pięciu wróbli za dwa grosze? A ani o jednym z nich Bóg nie zapomina.

7 # Łuk. 21,18 Nawet i wszystkie włosy na głowie waszej są policzone. Nie bójcie się! Więcej znaczycie niż wiele wróbli.

8Powiadam wam: Każdy, kto mnie wyzna przed ludźmi, tego i Syn Człowieczy wyzna przed aniołami Bożymi.

9 # Łuk. 9,26 Kto zaś zaprze się mnie przed ludźmi, tego i Ja się zaprę przed aniołami Bożymi.

10 # Mat. 12,32; Mar. 3,28.29 Każdemu, kto powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; lecz kto by bluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone.

11 # Łuk. 21,14.15; Mat. 10,19.20 A gdy was wodzić będą do synagog i do urzędów, i do władz, nie troszczcie się, jak się bronić i co mówić będziecie.

12Duch Święty bowiem pouczy was w tej właśnie godzinie, co trzeba mówić.

Ostrzeżenie przed chciwością

13I rzekł ktoś z tłumu do niego: Nauczycielu, powiedz bratu memu, aby się ze mną podzielił dziedzictwem.

14 # Dz. 7,27 A On mu rzekł: Człowieku, któż mnie ustanowił sędzią lub rozjemcą nad wami?

15 # I Tym. 6,9.10 Powiedział też do nich: Baczcie, a wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie.

16I powiedział im podobieństwo: Pewnemu bogaczowi pole obfity plon przyniosło.

17I rozważał w sobie: Co mam uczynić, skoro nie mam już gdzie gromadzić plonów moich?

18I rzekł: Uczynię tak: Zburzę moje stodoły, a większe zbuduję i zgromadzę tam wszystko zboże swoje i dobra swoje,

19I powiem do duszy swojej: Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpocznij, jedz, pij, wesel się.

20 # Hebr. 9,27 Ale rzekł mu Bóg: Głupcze, tej nocy zażądają duszy twojej; a to, co przygotowałeś, czyje będzie?

21 # Mat. 6,20 Tak będzie z każdym, który skarby gromadzi dla siebie, a nie jest w Bogu bogaty.

Nie troszczcie się

(Mat. 6,25—34)

22I rzekł do uczniów swoich: Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie.

23Życie bowiem jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie.

24 # Ps. 147,9 Spójrzcie na kruki, że nie sieją ani żną, nie mają spichlerza ani składnicy, a jednak Bóg żywi je; o ileż więcej wy jesteście warci niż ptaki!

25Któż z was może troskliwą zapobiegliwością dodać do swojego wzrostu łokieć jeden?

26Jeśli więc najmniejszej rzeczy nie potraficie, czemu o pozostałe się troszczycie?

27Spójrzcie na lilie — ani nie przędą, ani nie tkają, a powiadam wam: Nawet Salomon w całym bogactwie nie był tak przyodziany, jak jedna z nich.

28Jeśli więc trawę polną, która dziś jest, a jutro zostaje wrzucona do pieca, Bóg tak przyodziewa, o ileż bardziej was, o małowierni?

29Więc i wy nie pytajcie o to, co będziecie jeść i co będziecie pić, i nie martwcie się przedwcześnie.

30Tego wszystkiego bowiem ludy tego świata szukają; wie zaś Ojciec wasz, że tego potrzebujecie;

31Lecz szukajcie Królestwa jego, a tamto będzie wam dodane.

32 # Łuk. 22,29; Izaj. 41,14 Nie bój się, maleńka trzódko! Gdyż upodobało się Ojcu waszemu dać wam Królestwo.

33 # Łuk. 18,22 Sprzedajcie majętności swoje, a dawajcie jałmużnę. Uczyńcie sobie sakwy, które nie niszczeją, skarb nie wyczerpany w niebie, gdzie złodziej nie ma przystępu, ani mól nie niszczy.

34Albowiem gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.

Potrzeba czujności i przypowieść o wiernym i niewiernym słudze

35 # II Mojż. 12,11; I Piotra 1,13 Niechaj biodra wasze będą przepasane i świece zapalone.

36 # Mat. 25,1—13 Wy zaś bądźcie podobni do ludzi oczekujących pana swego, aby mu zaraz otworzyć, kiedy powróci z wesela, przyjdzie i zapuka.

37 # Jan 13,4 Błogosławieni owi słudzy, których pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających. Zaprawdę powiadam wam, iż się przepasze i posadzi ich przy stole, i przystąpiwszy, będzie im usługiwał.

38Czy przyjdzie o drugiej, czy o trzeciej straży, a zastanie ich tak, błogosławieni oni!

39 # I Tes. 5,2 To wiedzcie, że gdyby wiedział gospodarz, o której godzinie złodziej przyjdzie, nie dopuściłby do tego, by podkopano dom jego.

40I wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o takiej godzinie, której się nie spodziewacie.

41A Piotr rzekł: Panie, czy do nas mówisz w tym podobieństwie, czy też do wszystkich?

42 # II Tym. 2,15 A Pan rzekł: Któż jest tym wiernym i roztropnym szafarzem, którego ustanowił pan nad czeladzią swoją, aby im dawał wyżywienie w czasie właściwym?

43Błogosławiony ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego.

44 # Mat. 25,21 Zaprawdę powiadam wam, że postawi go nad całym mieniem swoim.

45Jeśliby zaś ów sługa rzekł w sercu swoim: Pan mój zwleka z przyjściem, i zacząłby bić sługi i służebnice, jeść, pić i upijać się,

46Przyjdzie pan sługi owego w dniu, w którym tego nie oczekuje, i o godzinie, której nie zna, usunie go i wyznaczy mu los z niewiernymi.

47 # Jak. 4,17 Ten zaś sługa, który znał wolę pana swego; a nic nie przygotował i nie postąpił według jego woli, odbierze wiele razów.

48Lecz ten, który nie znał, choć popełnił coś karygodnego, odbierze niewiele razów. Komu wiele dano, od tego wiele będzie się żądać, a komu wiele powierzono, od tego więcej będzie się wymagać.

O znakach czasu

(Mat. 10,34—36; 16,1—4; Mar. 8,11—13; Mat. 5,25—26)

49Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i jakżebym pragnął, aby już płonął.

50 # Mat. 20,22; 26,38; Jan 12,27 Chrztem mam być ochrzczony i jakże jestem udręczony, aż się to dopełni.

51Czy myślicie, że przyszedłem, by dać ziemi pokój? Bynajmniej, powiadam wam, raczej rozdwojenie.

52Odtąd bowiem pięciu w jednym domu będzie poróżnionych; trzej z dwoma, a dwaj z trzema;

53 # Mich. 7,6 Będą poróżnieni ojciec z synem, a syn z ojcem, matka z córką, a córka z matką, teściowa ze swą synową, a synowa z teściową.

54 # Mat. 16,2.3 Powiedział też do tłumów: Gdy zobaczycie chmurę pojawiającą się od zachodu, zaraz mówicie: Deszcz nadchodzi, i tak jest.

55A gdy południowy wiatr zawieje, mówicie: Będzie upał, i tak jest.

56Obłudnicy! Zjawiska ziemi i nieba umiecie rozpoznać, a jakże więc nie umiecie rozpoznać obecnego czasu?

57Dlaczego więc sami z siebie nie umiecie osądzić, co jest sprawiedliwe?

58 # Mat. 5,25.26 Gdy więc idziesz ze swoim przeciwnikiem do urzędnika, staraj się załatwić z nim sprawę w drodze, aby cię nie zaciągnął przed sędziego, a sędzia oddałby cię strażnikowi, a strażnik wrzuciłby cię do więzienia.

59Powiadam ci, że nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie oddasz ostatniego grosza.

المحددات الحالية:

Ewangelia według św. Łukasza 12: BW1975

تمييز النص

نسخ