John 13
13
1Ær þam easter freolsdaige. se hælend wiste þt hys tid com. þæt he wolde gewitan of þissum middanearde to hys fader. þa he lufede his leorningcnihtas þe waron on middanearde. on ænde he hyo lufede. 2Ænd þa. drihtnes þening wæs gemacod. þa for se deofol on iudases heorta scariothes. þæt he hyne belæwde. 3he wiste þæt se fæder sealde ealle þing on hys handa ⁊þt he com of gode ⁊cymð to gode. 4he aras fram hys þegnunge ⁊legde hys reaf ⁊nam linen rail ⁊begerte hine. 5Æfter þam he dede wæter on fæt ⁊þwog his leorningcnihte fet ⁊dreide hyo mid þare linwæde þe he wæs mið begert. 6Ða com he to symone petre ⁊petrus cwæð to hym. Drihten scelt þu þwean mine fet; 7Se hælend andswerede ⁊cwæð to hym. þu nast nu. þt ic do. ac þu wast seððan. 8Petrus cwæð to hym. ne þwehst þu næfre mine fet. Se hælend hym andswerede ⁊cwæð. Gyf ic þe ne þwea næfst þu nænne dal mid me. 9Ða cwæð symon petrus to hym. Drihten ne þweag þu ane mine fet; ac eac min heafod ænd mine hande. 10Þa cwæð se hælend to hym. Se þe clæne byð. ne beþerf hym buton þæt man hys fet þwea. ac ys al clæne. Ænd ge send sume clæne. næs na ealle. 11He wiste witodlice hwa hine scolde belæwen. forþan he cwæð ne sende ge ealle clæne. 12Syððan he hafde heore fet aþwogene. he nam his reaf ⁊þa he set he cwæð eft to heom. Wite ge hwæt ic eow dyde. 13Ge clepiad me lareow ⁊drihtan ⁊wel ge cweðað. swa ic eom soðlïce. 14Gyf ic þweoh eower fet. 15ic eow sealde bisne þæt ge don swa ic eow dyde. 16Soðlice ic eow segge. nis se þeowa furðra þanne hys hlaford. ne se arendrake nis mare þanne se þe hine sende. 17Gyf ge þas þing witað ge beoð eadige. gyf ge hyo doð. 18Ne segge ic be eow eallen. ic wat hwilce ic gecheas. Ac þæt þæt halig gewrit seo gefeld þe cweð. Se þe æt hlaf mid me ahefð hys ho ongean me. 19nu ic eow segge ærþam þe hit gewurðe. þæt ge gelyfan þonne hyt geworðan beoð. þæt ic hyt eom. 20Soð ic eow segge. se þe underfehð þane þe ic sende. he underfehþ me. Se þe underfehð me; underfehð þane þe me sende. 21Ða se hælend þas þing sægde. he wæs gedrefed on gaste ⁊cydde ⁊cwæð. Soð ic eow segge. þæt eower an me belæwð. 22Ða leorningcnihtas beheoldan heora ælc oðrenne ⁊heom tweonede be hwam he hyt sægde. 23An þare leorningcnihta lenede . Note: MS. hlenede, alt. to lenede; see v. on þas hælendes barme þane se hælend lufede. 24Simon petrus bicnode to þysen ⁊cwæð to him. Hwæt is se þe he hit by sægð. 25Witodlice þa he hlenede ofer þas hælendes breosten he cwæð to him. Drihten hwæt is he. 26se hælend hym andswerede ⁊cwæð. He is se þe ic raeche bedyppedne hlaf. And þa þa he dypte þanne hlaf he sealde hine Iudase scariothe. 27⁊þa æfter þam bite sathanas eode on hyne. Ða cwæð se hælend to hym. do raþe þæt þu don wylt; 28nyste nan þare sittendre to hwam he þt saygde. 29Sume wendon forþan iudas hafde scrin þæt se hælend hit cwæðe be hym. bege þa þing þe us þarf syo to þam freolsdaige odðet þt he sealde sum þing þearfenden mannen. 30Ða he nam þane bite. he eode ut þærrihte. hit wæs niht. 31þa he ut eode ⁊se hælend quoth. nu ys mannes sunu geswuteled ⁊god is geswuteled on him. 32Gif god is geswuteleð on him ⁊god geswutelað hine on him selfon. 33La bearn nu gyt ic eom gehwæde tid mid eow. ge me secheð ⁊swa ic þam iudeam sægde. ge ne magen faren þider þe ic fare. Ænd nu ic eow segge. 34ic eow selle nywe bebod. þæt ge lufian eow betweonan. swa ic eow lufode. 35Be þam eow gecnaweð ealle men. þæt ge synde mine leorningcnihtas. gyf ge hæbbað lufe eow betweonan. 36Simon petrus cwæð to him. drihten hwider gæst þu. Se hælend him andswerede ⁊cwæð. ne miht þu me felgan þider ic nu fare. þu færst æft æfter me. 37Petrus cwæð to hym. hwi ne mæg ic þe nu felgian; ic sylle min lyf for þe. 38Se hælend hym andswerede ⁊cwæð. þin lyf þu sylst for me. Soð ic þe segge. ne cræwð se coc. ær þu wiðsecst me þreowa.
The Four Gospels in AngloSaxon (Old English) were translated from Latin by Abbot Ælfric of Eynsham, probably some time within the period 990 – 1010.
