မာကု 11
11
အောင်ပွဲခံ၍ ယေရုဆလင်မြို့သို့ ကြွတော်မူခြင်း
(မဿဲ ၂၁.၁–၁၁; လုကာ ၁၉.၂၈–၄၀; ယောဟန် ၁၂.၁၂–၁၉)
1ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ကြွလာကြရာ သံလွင်တောင်ခြီရင်း အနီး၌ဟိသော ဗေသနိရွာနှင့် ဗက်ဖာဂေရွာသို့ ရောက်လာကြ၏။ 2ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်နှစ်ယောက်အား “သင်ရို့၏ရှိ့၌ ဟိသောရွာသို့ လားကြလော့။ ရွာထဲသို့ ဝင်လျှင်ဝင်ချင်း ဇာသူမျှ မစီးဖူးသိမ့်သော မြည်းသျှေတစ်ကောင်အား ကြိုးနှင့်ချိုင်ထားသည်ကို သင်ရို့ တွိ့လိမ့်မည်။ ယင်းမြည်းကို ကြိုးဖြီ၍ ယူလာလော့။ 3တစ်ယောက်ယောက်က သင်ရို့ကို ဇာလုပ်နိန်သနည်း ဟူ၍ မိန်းလျှင် အကျွန်ရို့သခင်#၁၁.၃ သခင်၊ သို့မဟုတ် ပိုင်သျှင်။က အလိုဟိပါ၏။ ပြီးလျှင်၊ ချက်ချင်း ပို့ပီးပါမည် ဟူ၍ ပြောလော့” ဟု မိန့်မှာ၍ စီလွှတ်တော်မူ၏။
4ထိုတပည့်တော်နှစ်ယောက်ရို့သည် လားကြ၍ လမ်းဘေး၌ဟိသော အိမ်တန်းခါးနား၌ ကြိုးနှင့် ချိုင်ထားသော မြည်းချေတစ်ကောင်ကို တွိ့လျှင် ကြိုးကိုဖြီကြ၏။ 5ထိုအခါ အနီးအနား၌ ဟိသောလူတချို့က “မြည်းချေကို ဇာလုပ်ဖို့ ကြိုးဖြီကြသနည်း” ဟု တပည့်တော်ရို့ကို မိန်းကြ၏။
6တပည့်တော်ရို့သည် ယေသျှုမိန့်မှာထားသည့်အတိုင်း ပြောပြကြသောအခါ မြည်းချေကို ကြိုးဖြီခွင့် ပြုကြ၏။ 7တပည့်တော်ရို့သည် မြည်းချေကို ယေသျှုပါးသို့ ဆွဲလာပြီးလျှင် ထိုမြည်းချေထက်၌ မိမိရို့၏ ဝတ်ရုံတိကို တင်ကြ၏။ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် မြည်းကို စီးတော်မူ၏။ 8များစွာသောလူရို့သည် မိမိရို့၏ ဝတ်ရုံတိကို လမ်း၌ ဖြန့်ခင်းကြ၏။ အချို့မူကား ကွင်းပြင်မှ သစ်ရွက်သစ်ခက်များကို လမ်း၌ ဖြန့်ခင်းထားကြ၏။ 9ကိုယ်တော်၏ရှိ့တော်မှ လည်းကောင်း၊ နောက်တော်မှ လည်းကောင်း လိုက်ပါလာကြသော လူရို့က “ဟောသျှဏ္ဏ ဖြစ်စီသတည်း။ သခင်ဘုရား၏ နာမတော်၌ ကြွလာသောအသျှင်သည် မင်္ဂလာဟိပါစီသတည်း။ 10တည်လုသော ငါရို့အဖ ဒါဝိဒ်မင်းကြီး၏နိုင်ငံတော်သည် မင်္ဂလာဟိပါစီ။ အမြင့်ဆုံးသောအရပ်၌ ဟောသျှဏ္ဏ ဖြစ်စီသတည်း” ဟု ကြွေးကြော်ကြ၏။
11ယေသျှုသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ရောက်သောအခါ ဗိမာန်တော်သို့ ဝင်ပြီးလျှင် ဟိသမျှသောအရာတိကို လှည့်လည်၍ ကြည့်တော်မူ၏။ ထို့နောက် နီဝင်ချိန်နီးသဖြင့် တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးနှင့်အတူ ဗေသနိရွာသို့ ကြွတော်မူ၏။
ယေသျှုသည် သဖန်းပင်အား ဒဏ်ခတ်တော်မူခြင်း
(မဿဲ ၂၁.၁၈–၁၉)
12နောက်တစ်နိ့၌ ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ဗေသနိရွာမှ ပြန်လာကြစဉ်တွင် ကိုယ်တော်သည် ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းသို့ ရောက်တော်မူ၏။ 13ကိုယ်တော်သည် အရွက်တိဖုံးနိန်သော သဖန်းပင်တစ်ပင်ကို အဝီးမှ မြင်တော်မူလျှင် အသီးကို တွိ့လိုတွိ့ငြား လား၍ ကြည့်တော်မူ၏။ သို့ရာတွင် သဖန်းသီး သီးချိန် မဟုတ်သောကြောင့် အသီးကို မတွိ့ဘဲ အရွက်တိကိုသာ တွိ့တော်မူ၏။ 14ထိုအခါ ကိုယ်တော်က သဖန်းပင်ကို “နောက်အစဉ်အဆက် သင်၏အသီးကို တစ်ယောက်မှ မစားစီရ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုသို့ မိန့်တော်မူသည်ကို တပည့်တော်ရို့သည် ကြားကြ၏။
ဗိမာန်တော်သို့ ကြွတော်မူခြင်း
(မဿဲ ၂၁.၁၂–၁၇; လုကာ ၁၉.၄၅–၄၈; ယောဟန် ၂.၁၃–၂၂)
15ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ရောက်ကြသောအခါ၊ ကိုယ်တော်သည် ဗိမာန်တော်သို့ ကြွတော်မူ၍ ဗိမာန်တော်အတွင်း၌ ရောင်းဝယ်နိန်ကြသော သူရို့ကို နှင်ထုတ်တော်မူ၏။ ဖေသာဒင်္ဂါး လဲလှယ်နိန်သော သူရို့၏ စားပွဲကိုလည်း မှောက်လှန်၍ ဂြိုးငှက်ရောင်းသော သူရို့၏ ထိုင်ခုံတိကိုလည်း တွန်းလှဲတော်မူ၏။ 16ဗိမာန်တော်ဝင်းကို ဖြတ်၍ သယ်ဆောင်ခြင်းငှာ မည်သူ့ကိုမျှ ခွင့်ပြုတော်မမူ။ 17ထိုသူရို့အား ကိုယ်တော်က “ ‘ငါ၏ဗိမာန်ကို လူမျိုးတကာရို့၏ ဆုတောင်းရာအိမ်တော်ဟူ၍ ခေါ်ဆိုကြလိမ့်မည်’ ဟု ကျမ်းစာတော်မြတ်၌ ရီးသားထားသည်မဟုတ်လော။ သို့ရာတွင်၊ ဤနီရာကို သူခိုးဒါးပြတိ ခိုအောင်းသောနီရာ ဖြစ်စီသည်တကား” ဟု ဆုံးမသွန်သင်တော်မူ၏။
18ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် ထိုစကားကို ကြားကြလျှင် ယေသျှုကို သတ်ခြင်းငှာ နည်းလမ်းရှာကြ၏။ သို့ရာတွင် လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏သွန်သင်မူကို လွန်စွာအံ့သြလျက် ဟိကြသောကြောင့် ထိုသူရို့သည် ကိုယ်တော်အား ကြောက်ကြ၏။
19ညနီစောင်းအချိန်ရောက်သောအခါ ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ထိုမြို့မှ ထွက်လားကြ၏။
သဖန်းပင်မှ သင်ခန်းစာ
(မဿဲ ၂၁.၂၀–၂၂)
20နောက်တစ်နိ့ မိုးထက်စောစောအချိန်၌ ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် လမ်း၌ လျှောက်လားကြစဉ်၊ သဖန်းပင်ကို မြင်ကြ၏။ ထိုအပင်သည် အမြစ်မှစ၍ တစ်ပင်လုံး ခြောက်သွိ့ညှိုးနွမ်းလျက် ဟိ၏။ 21ပေတရုသည် သတိရ၍ “ဆရာ၊ ကြည့်တော်မူပါ၊ ကိုယ်တော် ဒဏ်ခတ်ခသော သဖန်းပင်သည် ညှိုးနွမ်းခြောက်သွိ့လားခယာ” ဟု လျှောက်ထား၏။
22ယေသျှုက “ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကြလော့။ 23#မ ၁၇.၂၀; ၁ ကော ၁၃.၂ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား၊ အကြင်သူသည် စိတ်နှလုံးထဲ၌ သံသယမဟိဘဲ၊ ‘မိမိပြောဆိုသည်အတိုင်း ဖြစ်မည်ဟု’ ယုံကြည်ခြင်း ဟိသောသူသည် ‘ဤတောင်ကို နီရာမှ ရွိ့လော့။ ပင်လယ်၌ ကျလော့ ဟုဆိုလျှင် ထိုသူဆိုသည့်အတိုင်း ဖြစ်လိမ့်မည်။’ 24ထို့ကြောင့် ငါ ဆိုသည်ကား သင်ရို့သည် မိမိတောင်းလျှောက်သော အရာကို မုချရယာဟု ယုံကြည်ကြလျှင် တောင်းသမျှကို ရကြလိမ့်မည်။ 25#မ ၆.၁၄,၁၅သင်ရို့ ဆုတောင်းသောအခါ သူတစ်ပါး၏ အပြစ်တိကို ခွင့်ရွှတ်ရမည်။ ထိုမှသာ၊ ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဟိတော်မူသော သင်ရို့အဖသည် သင်ရို့၏အပြစ်တိကို ခွင့်ရွှတ်တော်မူလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 26#၁၁.၂၆ အချို့သော မူရင်းလက်ရီးမူကျမ်းများတွင် အခန်းငယ် ၂၆ ကို၊ သင်ရို့က သူတစ်ပါး၏အပြစ်ကို ခွင့်မရွှတ်လျှင်၊ ကောင်ကင်ဘုံ၌ ဟိတော်မူသော သင်ရို့အဖကလည်း သင်ရို့၏ အပြစ်ကို ခွင့်ရွှတ်တော်မမူဟု မိန့်တော်မူ၏၊ ဟူ၍ ပေါင်းထားသည် (ရှု မ ၆.၁၅)။
ယေသျှု၏ အခွင့်အာဏာကို စစ်ဆီးမိန်းမြန်းခြင်း
(မဿဲ ၂၁.၂၃–၂၇; လုကာ ၂၀.၁–၈)
27တဖန် ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ရောက်တော်မူလျှင်၊ ကိုယ်တော်သည် ဗိမာန်တော်၌ လမ်းလျှောက်တော်မူ၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးအကဲတိ၊ ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တိနှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ရို့သည် အထံတော်သို့ ချဉ်ကပ်၍၊ 28ကိုယ်တော်အား “သင်သည် ဤအမှုအရာတိကို ဇာအခွင့်ဖြင့် ပြုသနည်း။ ဇာသူက ဤအခွင့်ကို ပီးသနည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ကြလျှင်၊
29ယေသျှုက “သင်ရို့ကို ငါ မိန်းခွန်းတစ်ခု မိန်းမည်။ သင်ရို့ဖြေကြလော့၊ သို့ပြုလျှင် ဤအမှုအရာတိကို ဇာသူ့အခွင့်ဖြင့် ပြုသည်ကို သင်ရို့အား ငါ ပြောပြမည်။ 30ယောဟန်သည် ဗတ္တိဇံကို ပီးသောအခါ ဘုရားသခင်ပါးက အခွင့်ဖြင့်လော၊ လူပါးက အခွင့်ဖြင့်လော။ ထိုအရာကို ငါအား ပြောလော့” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
31ထိုသို့ မိန်းတော်မူလျှင် သူရို့က “ငါရို့ ဇာပိုင် ပြောရမည်နည်း။ အကယ်၍ ‘ဘုရားအခွင့်ဖြင့် ပြုသည်’ ဟု ဖြေလျှင် ‘ယောဟန်ကို ဇာတွက် မယုံကြည်ကြသနည်း’ ဟု ဤသူက ငါရို့ကို မိန်းဖို့။ 32ယင်းပုံစံ ‘လူပါးက အခွင့်နှင့် ပြုသည်ဟု ဖြေရဖို့လား’ လူတိက ယောဟန်ကို ပရောဖက်အမှန်ဖြစ်သည်ဟု မှတ်ယူထားကြ၏” ဟူ၍ အချင်းချင်း ဆွေးနွေးကြပြီး လူတိကို ကြောက်ရွံ့ကြသောကြောင့်၊ 33“အကျွန်ရို့ မသိပါ” ဟု ကိုယ်တော်အား လျှောက်ကြ၏။
ထိုအခါ ယေသျှုက၊ “ထို့အတူ ဤအမူတိကို ဇာသူ့အခွင့်ဖြင့် ငါ ပြုနိန်သည်ကို သင်ရို့အား ငါလည်း မပြော” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။
Currently Selected:
မာကု 11: NTRKB24
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ
The New Testament in Rakhine Language © The Word for the World International and the Rakhine Bible Translation Committee, 2024.
