የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መጽ​ሐፈ መቃ​ብ​ያን ሣልስ 10

10
1የሙ​ታ​ንን ትን​ሣኤ ከአ​ላ​መ​ንህ ሳይ​ወ​ለዱ ነፍ​ሳት በክ​ረ​ምት ምን ያህል እን​ደ​ሚ​ነሡ ስማ፤ ቀድሞ እፍ እን​ዳ​ለ​ባ​ቸው የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር መን​ፈስ በእ​ነ​ርሱ ላይ ያር​ፋ​ልና። 2እን​ዲ​ሞ​ቱም ቀድሞ በቃሉ ያዛ​ቸ​ዋል። 3ሥጋ​ቸው ፈርሶ ሳለ እርሱ እንደ ወደደ ይነ​ሣሉ፤ ዳግ​መ​ኛም ይታ​ደ​ሳሉ። 4ዳግ​መ​ኛም ዝናም በሚ​ወ​ርድ ጊዜ ምድ​ር​ንም በሚ​አ​ረ​ካት ጊዜ ይነ​ሣሉ፤ ቀድ​ሞም እንደ ተሠ​ራ​ላ​ቸው ይኖ​ራሉ። 5በደ​ማ​ዊት ነፍስ ሕያ​ዋን የሚ​ሆ​ኑ​ትና በም​ድር ላይ የሚ​ን​ቀ​ሳ​ቀስ፥ ውኃም የሚ​ያ​ስ​ገ​ኛ​ቸው ሁሉ እርሱ አዝ​ዞ​አ​ልና ተፈ​ጠሩ፤ የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም መን​ፈስ በው​ኃው ላይ ይሰ​ፍፍ ነበ​ርና፤ በመ​ን​ፈ​ሱና በቃ​ሉም ደማ​ዊት ነፍስ ትሰ​ጣ​ቸ​ዋ​ለች። 6ሙታን አይ​ነ​ሡም የም​ትል አንተ ልበ-ዕውር እስኪ ተመ​ል​ከት፤ በመ​ን​ፈ​ሱና በቃሉ ያለ አባ​ትና እናት ይፈ​ጠ​ራ​ሉና፤ ጥበብ ካለ​ህስ ሙታን በፈ​ጣ​ሪ​ያ​ቸው በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ቃል አይ​ነ​ሡም እን​ዴት ትላ​ለህ? 7አን​ተስ ንስሓ ግባ፤ ወደ እም​ነ​ት​ህም ተመ​ለስ፤ በመ​ቃ​ብር ኣመ​ድና ትቢያ የሆኑ ሙታን በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ቃል ይነ​ሣ​ሉና። 8ቀድሞ ቃሉ እንደ ተና​ገረ ከእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር በተ​ገኘ በይ​ቅ​ርታ ጠል ይነ​ሣሉ፤ ያም ቃል ሁሉን ዞሮ ሙታ​ንን እንደ ወደደ ያስ​ነ​ሣ​ቸ​ዋል። 9ተነ​ሥ​ተ​ህም በፊቱ እን​ደ​ም​ት​ቆም ዕወቅ፤ እንደ አሳ​ብ​ህም በመ​ቃ​ብር የም​ት​ቀር አይ​ም​ሰ​ልህ። 10እን​ዲህ አይ​ደ​ለም፥ በም​ድር እንደ ሠራ​ኸው ሥራ በጎም ቢሆን፥ ክፉም ቢሆን፥ ተነ​ሥ​ተህ ዋጋ​ህን ትቀ​በ​ላ​ለህ፤ ይህች የፍዳ ቀን ናትና። 11በት​ን​ሣ​ኤም ጊዜ በሠ​ራ​ኸው ኀጢ​አ​ትህ ሁሉ ፍዳ​ህን ትቀ​በ​ላ​ለህ፤ ከሕ​ፃ​ን​ነ​ትህ ጀምሮ እስ​ከ​ዚያ ጊዜ ድረስ የተ​ጻፈ ዕዳ​ህን ትጨ​ር​ሳ​ለህ፤ ኀጢ​አ​ት​ህ​ንም ትክድ ዘንድ እን​ደ​ዚህ ዓለም ሥራ በኀ​ጢ​አ​ትህ የም​ታ​መ​ካ​ኘው ምክ​ን​ያት የለ​ህም።
12ሐሰ​ተኛ ቃል​ህን በፊ​ትህ እው​ነት እን​ደ​ም​ታ​ደ​ር​ገው፥ የተ​ና​ገ​ር​ኸው ሐሰ​ቱ​ንም ነገር እው​ነት እን​ደ​ም​ታ​ደ​ር​ገው፥ በዚያ የም​ታ​መ​ካ​ኘው ምክ​ን​ያት የለ​ህም። 13እርሷ የሠ​ራ​ኸ​ውን ክፉ ሥራ​ህን ሁሉ የም​ታ​ው​ቅ​ብህ ስለ​ሆነ በፈ​ጣ​ሪዋ በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊትም የም​ት​ገ​ል​ጥ​ብህ ስለ ሆነ የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ቃሉ በአ​ንተ አድሮ ይና​ገ​ር​ብ​ሃ​ልና። 14በዚ​ያም ስለ ሠራ​ኸው ኀጢ​አ​ትህ ታፍ​ራ​ለህ፤ በመ​ል​ካም ሥራ​ቸው ከሚ​መ​ሰ​ገኑ ጋር ትመ​ሰ​ገን ዘንድ ነው እንጂ በፍ​ርድ ቀን በመ​ላ​እ​ክ​ትና በሰ​ዎች ፊት እን​ዳ​ታ​ፍር ወደ​ዚያ ሳት​ደ​ርስ በዚህ ንስሓ ለመ​ግ​ባት ፍጠን።
15ከመ​ላ​እ​ክት ጋራ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን የሚ​ያ​መ​ሰ​ግኑ ያለ ኀፍ​ረት ከፈ​ጣ​ሪ​ያ​ቸው ዋጋ​ቸ​ውን ይቀ​በ​ላሉ፤ ደስም ይላ​ቸ​ዋል፤ ነገር ግን በሥ​ጋህ በሕ​ይ​ወት ሳለህ በጎ ሥራን ካል​ሠ​ራህ ከጻ​ድ​ቃን ጋር እድል የለ​ህም። 16ዕው​ቀት ሳለህ፥ ዋጋና ገብ​ያም ሳለህ አል​ተ​ዘ​ጋ​ጀ​ህ​ምና፥ ገን​ዘ​ብም ሳለህ ለተ​ራ​በው አላ​ጐ​ረ​ስ​ኸ​ው​ምና የማ​ይ​ረባ ጸጸት ይሆ​ን​ብ​ሃል። 17ልብ​ስም ሳለህ የታ​ረ​ዘ​ውን አላ​ለ​በ​ስ​ኸ​ው​ምና፥ ሥል​ጣ​ንም ሳለህ የተ​በ​ደ​ለ​ውን አላ​ዳ​ን​ኸ​ው​ምና። 18ዕው​ቀ​ትም ሳለህ ተመ​ልሶ ንስሓ ይገባ ዘንድ፥ ቀድሞ ባለ​ማ​ወቅ የሠ​ራ​ው​ንም ኀጢ​አ​ቱን እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ይቅር ይለው ዘንድ ኃጥ​ኡን ሰው አላ​ስ​ተ​ማ​ር​ኸ​ው​ምና፥ ድል መን​ሣ​ት​ንም ትችል ዘንድ ኀይል ሳለህ ከሚ​ጣ​ሉህ ከአ​ጋ​ን​ንት ጋር አል​ተ​ዋ​ጋ​ህም። 19ጽና​ትም ሳለህ በሥጋ ያለ የሕ​ፃ​ን​ነ​ት​ህን ኀይል ታደ​ክም ዘንድ በዓ​ለም ያለ ሥጋን ለማ​ስ​ደ​ሰት ያይ​ደለ ለጽ​ድቅ ራስ​ህን ታስ​ገዛ ዘንድ አል​ጾ​ም​ህም፤ አል​ጸ​ለ​ይ​ህ​ምም።
20በዓ​ለም በአለ ደስታ፥ በጣ​ፋጭ ምግ​ቦ​ችና በማ​ለ​ፊያ መጠጥ አይ​ደ​ለም፤ በቀ​ጭን ልብ​ስም በወ​ር​ቅና በብር በማ​ጌ​ጥም አይ​ደ​ለም። 21በከ​በሩ በሕ​ን​ደኬ ዕን​ቍ​ዎች፥ በጳ​ዝ​ዮ​ንና በመ​ረ​ግድ አይ​ደ​ለም፤ ይህ የሚ​ገባ የሰው ጌጥ አይ​ደ​ለም። 22ለሰ​ውስ ጌጡ ንጽ​ሕና፥ ጥበ​ብና ዕው​ቅት፥ ያለ መቅ​ና​ትና ያለ ምቀ​ኝ​ነት፥ ያለ መጠ​ራ​ጠ​ርና ያለ ጠብ በሚ​ገባ መዋ​ደድ ነው። 23ባል​ን​ጀ​ራ​ህን እንደ ራስህ እየ​ወ​ደ​ድህ፥ ክፉ ባደ​ረ​ገ​ብህ ሰውም ክፉ ነገር ሳታ​ደ​ርግ፥ መከ​ራ​ውን ለታ​ገሡ ሰዎች ወደ ተሰጠ ማደ​ሪ​ያም ትገባ ዘንድ፥ ቅድ​ስት ምድ​ርን በት​ዕ​ግ​ሥ​ትና በዕ​ው​ቀት፥ በት​ን​ሣ​ኤም ጊዜ መን​ግ​ሥተ ሰማ​ይን ተስፋ በማ​ድ​ረግ ከወ​ረ​ስ​ዋት ሰዎች ጋር ዋጋ​ህን ይሰ​ጥህ ዘንድ ነው። 24“ከሞ​ትን በኋላ አን​ነ​ሣም” አት​በሉ፤ ይኽን የሚ​ና​ገ​ሩና የሚ​ያ​ስቡ ሰዎ​ችን በት​ን​ሣኤ ጊዜ እን​ዳ​ይ​ድኑ ዲያ​ብ​ሎስ ተስፋ ያስ​ቈ​ር​ጣ​ቸ​ዋ​ልና፥ ትን​ሣ​ኤም በደ​ረ​ሰ​ች​ባ​ቸው ጊዜ ያው​ቃሉ፤ ኀጢ​አ​ታ​ቸ​ውን ያስ​ብ​ባ​ቸው ዘንድ ባለ ማወቅ ኀጢ​አት የሠሩ ሰዎች በት​ን​ሣኤ ጊዜ ፈጽ​መው ያዝ​ናሉ፤ በዚ​ያች ቀን እን​ደ​ሚ​ነሡ አላ​መ​ኑ​በ​ት​ምና። 25ስለ​ዚ​ህም በም​ድር ላይ እንደ ሠሩት ሥራ​ቸው ክፋት ይወ​ቀ​ሳሉ፤ በሥጋ በአ​ን​ድ​ነት የሚ​ነ​ሡ​ባ​ትን የካ​ዷ​ት​ንም ትን​ሣኤ ያዩ​አ​ታል። 26ሥራ​ቸ​ው​ንም ስላ​ላ​ሳ​መሩ ያን​ጊዜ ያለ​ቅ​ሳሉ፤ ቢቻ​ላ​ቸ​ውስ በዚያ የሚ​ያ​ለ​ቅሱ እን​ዳ​ይ​ሆኑ፥ በዚህ ዓለም ቢያ​ለ​ቅሱ በተ​ሻ​ላ​ቸው ነበር። 27በዚህ በፈ​ቃ​ዳ​ችን ካላ​ለ​ቀ​ስን፥ በዚያ ያለ​ፈ​ቃ​ዳ​ችን ያስ​ለ​ቅ​ሱ​ናል፤ በዚህ ንስ​ሓን ካላ​ዘ​ጋ​ጀን፥ በዚያ የማ​ይ​ረ​ባና የማ​ይ​ጠ​ቅም ጩኸ​ት​ንና ልቅ​ሶን እና​ዘ​ጋ​ጃ​ለን። 28ከሞት ወደ ሕይ​ወት፥ ከም​ታ​ልፍ ከዚ​ህች ዓለ​ምም ወደ ላይኝ`ዋ መን​ግ​ሥተ ሰማይ፥ ከዚች ምድ​ራ​ዊት ብር​ሃ​ንም ወደ ሰማ​ያ​ዊት ብር​ሃን ትሸ​ጋ​ገሩ ዘንድ መል​ካም ሥራን አዘ​ጋጁ። 29የሙ​ታን ትን​ሣ​ኤን ከሚ​ያ​ምኑ ሰዎች ጋር በማ​ያ​ልቅ ደስታ በመ​ን​ግ​ሥተ ሰማይ ደስ ይልህ ዘንድ በም​ድር ያለች ደስ​ታን እንቢ በላት፤ ከዛሬ ጀምሮ እስከ ዘለ​ዓ​ለም አሜን።

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ