የYouVersion አርማ
የፍለጋ አዶ

መጽ​ሐፈ ዜና መዋ​ዕል ካልእ 33

33
የይ​ሁዳ ንጉሥ የም​ናሴ ዘመነ መን​ግ​ሥት
(2ነገ. 21፥1-9)
1ምና​ሴም መን​ገሥ በጀ​መረ ጊዜ የዐ​ሥራ ሁለት ዓመት ልጅ ነበረ፤ በኢ​የ​ሩ​ሳ​ሌ​ምም አምሳ አም​ስት ዓመት ነገሠ። 2እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ከእ​ስ​ራ​ኤል ልጆች ፊት እን​ዳ​ወ​ጣ​ቸው እንደ አሕ​ዛብ ያለ ርኵ​ሰት በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊት ክፉ ነገ​ርን አደ​ረገ። 3አባ​ቱም ሕዝ​ቅ​ያስ ያፈ​ረ​ሳ​ቸ​ውን የኮ​ረ​ብታ መስ​ገ​ጃ​ዎች መልሶ ሠራ፤ ለበ​ዓ​ሊ​ምም መሠ​ዊያ ሠራ፤ የማ​ም​ለ​ኪያ ዐፀ​ዶ​ች​ንም ተከለ፤ ለሰ​ማ​ይም ሠራ​ዊት ሁሉ ሰገደ፤ አመ​ለ​ካ​ቸ​ውም። 4እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም፥ “ስሜ በኢ​የ​ሩ​ሳ​ሌም ለዘ​ለ​ዓ​ለም ይኖ​ራል” ባለው በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ቤት የጣ​ዖት መሠ​ዊ​ያ​ዎ​ችን ሠራ። 5በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ቤት በሁ​ለቱ አደ​ባ​ባ​ዮች ላይ ለሰ​ማይ ሠራ​ዊት ሁሉ መሠ​ዊ​ያ​ዎ​ችን ሠራ። 6በሄ​ኖ​ምም ልጅ ሸለቆ ውስጥ ልጆ​ቹን በእ​ሳት አቃ​ጠለ፤ ሞራ ገላ​ጭም ሆነ፤ አስ​ማ​ትም አደ​ረገ። መተ​ተ​ኛም ነበረ፤ መና​ፍ​ስት ጠሪ​ዎ​ች​ንና ጠን​ቋ​ዮ​ች​ንም ሰበ​ሰበ፤ ያስ​ቈ​ጣ​ውም ዘንድ በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊት እጅግ ክፉ ነገ​ርን አደ​ረገ። 7እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ለዳ​ዊ​ትና ለልጁ ለሰ​ሎ​ሞን፥ “በዚህ ቤትና ከእ​ስ​ራ​ኤል ነገድ ሁሉ በመ​ረ​ጥ​ኋት በኢ​የ​ሩ​ሳ​ሌም ስሜን ለዘ​ለ​ዓ​ለም አኖ​ራ​ለሁ፤ 8ያዘ​ዝ​ኋ​ቸ​ው​ንም ሁሉ፥ በሙሴ የተ​ሰ​ጠ​ውን ሕግና ሥር​ዐት ፍር​ድ​ንም ሁሉ ቢያ​ደ​ርጉ ቢጠ​ብ​ቁም፥ ለአ​ባ​ቶ​ቻ​ችሁ ከሰ​ጠ​ኋት ምድር የእ​ስ​ራ​ኤ​ልን እግር እንደ ገና አላ​ር​ቅም” ባለ​በት በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ቤት ውስጥ የሠ​ራ​ውን ጣዖ​ትና የተ​ቀ​ረ​ጸ​ውን ምስል አቆመ። 9ምና​ሴም እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ከእ​ስ​ራ​ኤል ልጆች ፊት ካጠ​ፋ​ቸው ከአ​ሕ​ዛብ ይልቅ ክፉ ይሠሩ ዘንድ በይ​ሁ​ዳና በኢ​የ​ሩ​ሳ​ሌም የሚ​ኖ​ሩ​ትን አሳተ።
10እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ምና​ሴ​ንና ሕዝ​ቡን ተና​ገ​ራ​ቸው፤ ግን አል​ሰ​ሙ​ትም። 11ስለ​ዚ​ህም እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር የአ​ሦ​ርን ንጉሥ ሠራ​ዊት አለ​ቆች አመ​ጣ​ባ​ቸው፤ ምና​ሴ​ንም በዛ​ን​ጅር ያዙት፤ በሰ​ን​ሰ​ለ​ትም አስ​ረው ወደ ባቢ​ሎን ወሰ​ዱት። 12በተ​ጨ​ነ​ቀም ጊዜ አም​ላ​ኩን እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን ፈለገ፤ በአ​ባ​ቶ​ቹም አም​ላክ ፊት ሰው​ነ​ቱን እጅግ አዋ​ረደ። 13የን​ጉሡ የሕ​ዝ​ቅ​ያስ ልጅ ምና​ሴም ጸለየ እን​ዲ​ህም አለ፦
የም​ናሴ ጸሎት
14“ዓለ​ምን ሁሉ የም​ት​ገዛ፥
የአ​ባ​ቶ​ቻ​ችን የአ​ብ​ር​ሃ​ምና የይ​ስ​ሐቅ፥
የያ​ዕ​ቆ​ብም የጻ​ድ​ቃን ልጆ​ቻ​ቸ​ውም አም​ላክ ሆይ፥
ሰማ​ይ​ንና ምድ​ርን ከዓ​ለ​ሞ​ቻ​ቸው ጋር የፈ​ጠ​ርህ፥
15በቃ​ልህ ትእ​ዛዝ ባሕ​ርን የገ​ሠ​ጽ​ሃት፥
ቀላ​ዮ​ችን የዘ​ጋህ፥ የሚ​ያ​ስ​ፈ​ራ​ው​ንም የወ​ሰ​ንህ፥
16ይኸ​ውም በተ​መ​ሰ​ገ​ነው ስምህ ነው፤
ኀይ​ልህ ከመ​ገ​ለጡ የተ​ነሣ ሁሉ የሚ​ር​ድና የሚ​ን​ቀ​ጠ​ቀጥ፤
17ለክ​ብ​ርህ ከፍ​ተ​ኛ​ነት ፍጻሜ የለ​ው​ምና፥
የቍ​ጣ​ህም መቅ​ሠ​ፍት በኃ​ጥ​አን ላይ ግሩም ነው።
18በት​እ​ዛ​ዝህ ለሚ​ሆ​ነው ይቅ​ርታ ስፍር ቍጥር የለ​ውም፤
ገናና እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር አንተ ብቻ ነህና፥
ይቅር ባይ፥ ከቍጣ የራ​ቅህ፥ ይቅ​ር​ታህ የበዛ፥
የሰ​ው​ንም ኀጢ​አት የም​ታ​ስ​ተ​ሰ​ርይ አንተ ነህ።
19አሁ​ንም አቤቱ፥ የጻ​ድ​ቃን አም​ላ​ካ​ቸው አንተ ነህ።
ንስ​ሓን የፈ​ጠ​ርህ ለጻ​ድቅ ሰው አይ​ደ​ለ​ምና፥
አን​ተን ላል​በ​ደሉ ለአ​ብ​ር​ሃ​ምና ለይ​ስ​ሐቅ ለያ​ዕ​ቆ​ብም አይ​ደ​ለ​ምና፤
ነገር ግን የእ​ኔን የኃ​ጥ​ኡን ንስሓ ወደ ማየት ተመ​ለስ።
20ቍጥሩ ከባ​ሕር አሸዋ የሚ​በ​ልጥ በደ​ልን በድ​ያ​ለ​ሁና፥
ኀጢ​አ​ቴም ብዙ ነውና፤
ከበ​ደ​ሌም ብዛት የተ​ነሣ ቀና ብዬ የሰ​ማ​ይን ርዝ​መት አይ ዘንድ አገ​ባቤ አይ​ደ​ለም።
ሰው​ነ​ቴን ከኀ​ጢ​አቴ አሳ​ር​ፋት ዘንድ በብ​ረት ቀፎ ደከ​ምሁ፤
በዚ​ህም ደግሞ አላ​ረ​ፍ​ሁም፤
መዓ​ት​ህን አነ​ሣ​ሥ​ቻ​ለ​ሁና፥
21ከን​ቱ​ውን ስመ​ለ​ከት የማ​ይ​ጠ​ቅ​መ​ኝ​ንም ነገር ሳበዛ
በፊ​ትህ ክፉ ሥራን ሠር​ቻ​ለ​ሁና።
22አሁ​ንም ቸር​ነ​ት​ህን እየ​ለ​መ​ንሁ በልቤ ጕል​በት እሰ​ግ​ዳ​ለሁ።
23አቤቱ፥ ጌታዬ፥ ፈጽሜ በደ​ልሁ፤
ኀጢ​አ​ቴ​ንም አም​ና​ለሁ።
24አን​ተ​ንም እማ​ል​ዳ​ለሁ፤ እለ​ም​ን​ህ​ማ​ለሁ፤
ይቅር በለኝ፤ አቤቱ፥ ይቅር በለኝ፤
ለኀ​ጢ​አ​ቴም አሳ​ል​ፈህ አት​ስ​ጠኝ።
25ለዘ​ለ​ዓ​ለም ክፋ​ቴን አት​መ​ል​ከ​ት​ብኝ፤
በም​ድር ጥል​ቀ​ትም አት​በ​ቀ​ለኝ፤
አቤቱ፥ በን​ስሓ ለሚ​መ​ለሱ ሰዎች፥
አም​ላ​ካ​ቸው አንተ ነህና፥
ቸር​ነ​ትህ በእኔ ላይ ይገ​ለጥ፤
መዳን የማ​ይ​ገ​ባኝ ሲሆን በይ​ቅ​ር​ታህ ብዛት አዳ​ን​ኸኝ።
26በየ​ጊ​ዜ​ውና በሕ​ይ​ወቴ ዘመን ሁሉ አመ​ሰ​ግ​ን​ሃ​ለሁ።
የሰ​ማ​ያት ኀይል ሁሉ አን​ተን ያመ​ሰ​ግ​ና​ሉና፤
ለዘ​ለ​ዓ​ለ​ምም ምስ​ጋና ለአ​ንተ ይገ​ባል፤”#ምዕ​ራፍ 33 ከቍ. 14 እስከ 26 ያለው በዕብ. የለም።
አሜን።
እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ምናሴ ባለ​ማ​ወቅ ከአ​ደ​ረ​ገው ክፉ ሥራው እንደ ተመ​ለሰ ባየ ጊዜ ይቅር አለው፤ ጸሎ​ቱ​ንም ሰማው፤ ልመ​ና​ው​ንም ተቀ​በ​ለው፤ ወደ መን​ግ​ሥ​ቱም ወደ ኢየ​ሩ​ሳ​ሌም መለ​ሰው፤ ምና​ሴም እርሱ አም​ላክ እንደ ሆነ ዐወቀ።
27ከዚህ በኋላ በዳ​ዊት ከተማ በስ​ተ​ው​ጭው ከግ​ዮን ሰሜ​ናዊ ምዕ​ራብ በሸ​ለ​ቆው ውስጥ እስከ ዓሣ በር#“ዓሣ በር” የሚ​ለው በዕብ. ብቻ። መግ​ቢያ ድረስ ቅጥር ሠራ። እስከ ዖፌ​ልም አዞ​ረ​በት፤ እጅ​ግም ከፍ አደ​ረ​ገው፤ በተ​መ​ሸ​ጉ​ትም በይ​ሁዳ ከተ​ሞች ሁሉ የጭ​ፍራ አለ​ቆ​ችን አኖረ። 28እን​ግ​ዶ​ች​ንም አማ​ል​ክ​ትና ጣዖ​ታ​ቱ​ንም ከእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ቤት አራቀ፤ የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርም ቤት ባለ​በት ተራራ ላይና በኢ​የ​ሩ​ሳ​ሌም የሠ​ራ​ቸ​ውን መሠ​ዊ​ያ​ዎች ሁሉ ወስዶ ከከ​ተ​ማ​ዪቱ በስ​ተ​ውጭ ጣላ​ቸው። 29የእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ር​ንም መሠ​ዊያ ደግሞ አደሰ፤ የደ​ኅ​ነ​ት​ንና የም​ስ​ጋ​ና​ንም መሥ​ዋ​ዕት ሠዋ​በት፤ የይ​ሁ​ዳም ሕዝብ የእ​ስ​ራ​ኤ​ልን አም​ላክ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔ​ርን እን​ዲ​ያ​መ​ልኩ አዘዘ። 30ሕዝቡ ግን ከአ​ም​ላ​ካ​ቸው ከእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፈጽ​መው ርቀው ገና በኮ​ረ​ብ​ታ​ዎች ላይ ይሠዉ ነበር፥#ዕብ. እና ግሪክ “ሕዝቡ ግን ገና በኮ​ረ​ብ​ታ​ዎች ላይ ይሰዋ ነበር ፤ ቢሆ​ንም ለአ​ም​ላኩ ለእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ብቻ ነበር” ይላል።
31የም​ና​ሴም የቀ​ሩት ነገ​ሮች፥ ወደ አም​ላ​ኩም የጸ​ለ​የው ጸሎት፥ በእ​ስ​ራ​ኤ​ልም አም​ላክ በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ስም የነ​ገ​ሩት የነ​ቢ​ያት ቃል፥ እነሆ፥ በእ​ስ​ራ​ኤል ነገ​ሥ​ታት መጽ​ሐፍ ተጽ​ፈ​ዋል።#“በእ​ስ​ራ​ኤል ነገ​ሥ​ታት ታሪክ ተጽ​ፈ​ዋል” የሚ​ለው በዕብ. ብቻ። 32ደግ​ሞም ጸሎ​ቱን፥ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር እንደ ሰማው፥ ኀጢ​አ​ቱና መተ​ላ​ለፉ ሁሉ፥ ወደ እግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ሳይ​መ​ለስ ኮረ​ብ​ታ​ውን የሠ​ራ​በት ዐፀ​ዱ​ንና የተ​ቀ​ረ​ጹ​ት​ንም ምስ​ሎች የተ​ከ​ለ​በት ስፍራ፥ እነሆ፥ በባለ ራእዩ የታ​ሪክ መጽ​ሐፍ ተጽ​ፈ​ዋል። 33ምና​ሴም ከአ​ባ​ቶቹ ጋር አን​ቀ​ላፋ፤ በቤ​ቱም አት​ክ​ልት ቦታ ቀበ​ሩት፤ ልጁም አሞጽ በእ​ርሱ ፋንታ ነገሠ።
34አሞጽ መን​ገሥ በጀ​መረ ጊዜ የሃያ ሁለት ዓመት ጐል​ማሳ ነበረ፤ በኢ​የ​ሩ​ሳ​ሌ​ምም ሁለት ዓመት ነገሠ። 35አባ​ቱም ምናሴ እን​ዳ​ደ​ረገ በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊት ክፉ አደ​ረገ፤ አሞ​ጽም አባቱ ምናሴ ለሠ​ራ​ቸው ለተ​ቀ​ረ​ጹት ምስ​ሎች ሁሉ ሠዋ፤ አመ​ለ​ካ​ቸ​ውም። 36አባ​ቱም ምናሴ ሰው​ነ​ቱን እን​ዳ​ዋ​ረደ በእ​ግ​ዚ​አ​ብ​ሔር ፊት ሰው​ነ​ቱን አላ​ዋ​ረ​ደም፤ ነገር ግን አሞጽ መተ​ላ​ለ​ፉን እጅግ አበዛ። 37አገ​ል​ጋ​ዮ​ቹም ተነ​ሡ​በት፤ በቤ​ቱም ገደ​ሉት። 38የሀ​ገሩ ሕዝብ ግን በን​ጉሡ በአ​ሞጽ ላይ የተ​ነ​ሡ​ትን ሁሉ ገደሉ፤ የሀ​ገ​ሩም ሕዝብ ልጁን ኢዮ​ስ​ያ​ስን በእ​ርሱ ፋንታ አነ​ገሡ።#ምዕ. 33 ከቍ. 26 እስከ 38 ያለው በዕብ. ከቍ. 13 እስከ 25 ነው።

ማድመቅ

Share

Copy

None

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ