መጽሐፈ መዝሙር 139

139

የእግዚአብሔር ፍጹም እውነትና እንክብካቤ

1እግዚአብሔር ሆይ! መርምረህ ዐውቀኸኛል።

2አንተ ስቀመጥም ሆነ ስነሣ ታውቃለህ፤

ሐሳቤን ሁሉ ከሩቅ ሆነህ ታስተውላለህ።

3የምጓዝበትንና የማርፍበትን ቦታ ታስተውላለህ፤

ተግባሬን ሁሉ ታውቃለህ።

4እግዚአብሔር ሆይ! ገና ከመናገሬ በፊት ምን ለማለት

እንደማስብ ታውቃለህ።

5በዙሪያዬ ሁሉ ትገኛለህ፤

በኀይልህም ትጠብቀኛለህ።

6የአንተ ዕውቀት እጅግ ጥልቅ ነው፤

እኔ ላስተውለው ከምችለው በላይ ነው።

7ከአንተ ለማምለጥ ወዴት መሄድ እችላለሁ?

ከፊትህስ ርቄ ወዴት እሸሻለሁ?

8ወደ ሰማይ ብወጣ እዚያ ትገኛለህ፤

ወደ ሙታን ዓለም ብወርድ በዚያም አንተ አለህ።

9ከፀሐይ መውጫ ባሻገር በርሬ ብሄድ፥

ወይም በፀሐይ መግቢያ በኩል ርቄ ብኖር፥

10እዚያ ተገኝተህ በእጅህ ትመራኛለህ፤

በቀኝ እጅህም ትደግፈኛለህ።

11ጨለማን “ሰውረኝ” ወይም

ብርሃንን “ወደ ሌሊት ተለወጥልኝ” ብል

12ጨለማ እንኳ በአንተ ዘንድ አይጨልምም፤

ሌሊቱም የቀን ያኽል ያበራል፤

ስለዚህ በአንተ ዘንድ ጨለማና ብርሃን ልዩነት የላቸውም።

13ሁለንተናዬን የፈጠርክ አንተ ነህ፤

በእናቴ ማሕፀን አገጣጥመህ የሠራኸኝ አንተ ነህ።

14በሚያስፈራና በሚያስገርም ሁኔታ ስለ ተፈጠርኩ አመሰግንሃለሁ፤

ሥራዎችህ ሁሉ አስደናቂዎች መሆናቸውን ጠንቅቄም ዐውቃለሁ።

15በድብቁ ቦታ በተሠራሁ ጊዜና

በጥልቁ መሬት ውስጥ በአንድነት በተገጣጠምኩ ጊዜ

ሰውነቴ ለአንተ ድብቅ አልነበረም።

16ከመወለዴ በፊት አየኸኝ፤

ለእኔ የተወሰኑልኝ ቀኖቼ ገና ከመጀመራቸው በፊት በመዝገብህ ሰፍረዋል።

17አምላክ ሆይ! ሐሳብህ እጅግ የከበረና የሰፋ ስለ ሆነ

እኔ ልረዳው አልችልም።

18ሐሳብህ ቢቈጠር ከባሕር አሸዋ የበዛ ነው፤

ቈጥሬ ልጨርስ ብፈልግ ዘለዓለማዊ መሆን ይኖርብኛል።

19አምላክ ሆይ! ምነው ክፉዎችን ባጠፋህ!

ምነው የደም ሰዎችንም ከእኔ ባራቅህ!

20እነርሱ በአንተ ላይ ክፉ ነገር ይናገራሉ፤

በጠላትነትም ስምህን በክፉ ያነሣሉ።

21እግዚአብሔር ሆይ! የሚጠሉህን እጅግ እጠላቸዋለሁ!

በአንተ ላይ የሚያምፁትንም እጅግ እጸየፋቸዋለሁ!

22በብርቱ እጠላቸዋለሁ፤

እንደ ጠላቶቼም እቈጥራቸዋለሁ።

23አምላክ ሆይ! መርምረኝ፤ ልቡናዬንም ዕወቅ፤

ፈትነኝ፤ ሐሳቤንም ዕወቅ።

24በእኔ ውስጥ በደል እንዳለ ተመልከት፤

በዘለዓለማዊውም መንገድ ምራኝ።

Currently Selected:

መጽሐፈ መዝሙር 139: አማ05

ማድመቅ

Copy

ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ

መጽሐፈ መዝሙር 139

ከ
{{ምዕራፍ}}
ታዋቂ የመጽሐፍ ቅዱስ ጥቅሶች

Bible:

አማርኛ

Version: አማርኛ አዲሱ መደበኛ ትርጉም - አማ05