روت 3
3
روت و بوعِز خَرمِنِ سَر
1اَتّا روز نَعومی (روتِ شی‌مار) وِره باته: «دِتِر، اِسا وقتِشِکه تِره شی هَدِم، تا تِه زندگی سَروسامون بَیرِه. مِن تِه وِسّه وِنه کاری هَکِنِم. 2بوعِز که اَمه گَتِ فامیل هَسّه تو وِنه کنیزایِ هِمراه کار هَکِردی اَمروز غِروب خَرمِنِ سَر مشغولِ پاک هَکِردِنِ شه جو هَسّه، 3پس شه تَنِ بَشور، شه خِدِره عطر بَزِن، قِشَنگِ پیرَن دَپوش، و خَرِمِنِ سر بور و تا وِه شام نَخِرده شه خِدِره وِره نِشون نَده. 4وقتی که وِه بَخِته، وِنه خِسّه سرِ نِشون هَکِن. بور، وِنه لینگِ چارشو ره کنار بَوِر و وِنه لینگِ بِن بَخِس، و وِه تِره گِنِه چیکار هَکِنی.» 5روت باته: «چَشم، هر چی باتی انجام دِمّه.»
6روت خَرمِنِ سَر بورده و هَرچی که شی‌مار وِره راهنِمایی هَکِرده انجام هِدا. 7بوعِز بعد از اینکه شام بَخِرده سَرِحال بَییه و بورده کَمِلِ سَر شه محصولِ کنار بَخِسه. اَت کَمه بعد روت یِواش وِنه لینگِ سَرِ چارشو ره کنار بَزو و همونجه بَخِته. 8نِصفِ شو بوعِز خویِ جا بَپِرِسه و بَدیه که اَتّا زِنا وِنه لینگِ بِن بَخِت هَسِّه. 9بوعِز باته: «تو کی هَسّی؟» روت باته: «ته کنیز روت هَسِّمه. خواهش کِمِه مِره شه پَروبال بَیر، چون تو اَمه گَت و سَرپَرِست هَسّی.»
10بوعِز باته: «دِتِر، خِداوند تِره بَرِکِت هَده، این مُحَبِّتی که الان هَکِردی از اون همه مُحَبِّتِ قبلی خَله گَتِره، چونکه جِوونایِ دِنبال چه نِدار چه دارا نَشی. 11دِتِر جان، اِسا اصلاً نَتِرس، هر چی باتی انجام دِمّه، چونکه همۀ مَردِمِ شهر تِره اِشناسِّنِنه، که تو چَنّه خارِ زِنا هَسّی. 12دِرِسته که مِن تِه مَردیِ گَتِ فامیل هَسِّمه، امّا اَتّا فامیلِ دیگه دَره که از مِن به ته خِدا بیامِرزی مَردیِ نزدیکتِره. 13اَمِشو اینجه بَمون، فِردا اگه وِه تِه سَرپَرِستی ره قبول هَکِرده که چه بِهتِر، امّا اگه قبول نَکِرده به خِداوندیِ خِدا قَسِم که مِن قبول کِمِّه و تِه حَقِّ اَدا کِمّه، تا فِردا صِوایی هَمینجه بَخِس.» 14روت تا صبح وِنه لینگِ بِن بَخِته، امّا کَلۀ سحر قبل از اینکه هیچکس بِفَهمه که اَتّا زِنا خَرمِن سَر بیَمو، خویِ جا راست بَییه. 15بوعِز روت ره باته: «شه چارقَد ره بیار، پهن هَکِن تا تِه وِسّه جو پِر هَکِنِم.» بعد شیش تا پِیمونه جو وِنه چارقَدِ دِله دَکِرده، و روتِ دوشِ سر بِشته، روت جو ره بَیته و بورده. بوعِز هِم شهرِ طَرِف راه دَکِته. 16وقتی که روت شی‌مارِ پَلی بَرِسیه، شی‌مار باته: «دِتِر جان، هر چی بَییه مِه وِسّه تعریف هَکِن.» روت هم هر چی که اتّفاق دَکِته شی‌مارِ وِسّه تعریف هَکِرده، 17و باته: «اون آقا شیش تا پیمونه جو هِدا و باته شی‌مارِسه بَوِر تا تِه پَلی دَستِ خالی برنگِردِم.» 18نَعومی جِواب هِدا: «دِتِر جان، اِسا صبر هَکِن تا بَوینیم چی بونه، چونکه بوعِز تا این کارِ اَمروز تِموم نَکِنه راحِت نانه.»
© Mazanmedia