Toe het Salomo gesê:
“Die HERE het gesê dat Hy
in diepe duisternis vertoef;
maar ek, ja ek, het 'n vorstelike
woning vir U gebou,
'n plek vir U om in te woon
in alle ewigheid.”
Die koning het omgedraai en die hele geloofsgemeenskap van Israel geseën. Terwyl die hele geloofsgemeenskap van Israel daar staan, het hy gesê: “Die HERE, die God van Israel, moet geprys word, wat met sy mond met my vader Dawid gepraat het, en met sy hande die volgende woorde vervul het, ‘Van die dag af dat Ek my volk Israel uit Egipteland gelei het, het Ek onder al die stamme van Israel nie 'n stad gekies om 'n •tempel te bou, sodat my Naam daar sou wees nie, en Ek het niemand gekies om 'n leier oor my volk Israel te wees nie. Maar nou het Ek Jerusalem gekies, sodat my Naam daar sal wees, en Ek het Dawid gekies om oor my volk Israel te wees.’
“My vader Dawid was van voorneme om 'n tempel te bou vir die Naam van die HERE, die God van Israel. Maar die HERE het vir my vader Dawid gesê, ‘Jy het jou voorgeneem om vir my Naam 'n tempel te bou. Dit was goed van jou dat jy jou dit voorgeneem het. Jy is egter nie die een wat die tempel sal bou nie, maar jou seun wat uit jou liggaam sal voortkom, hy sal die tempel vir my Naam bou.’ En die HERE het sy woord wat Hy gespreek het, gestand gedoen, sodat ek in die plek van my vader Dawid opgestaan het en op die troon van Israel gaan sit het, soos die HERE gesê het. Ek het die tempel vir die Naam van die HERE, die God van Israel, gebou. Daar het ek die ark geplaas waarin die verbond van die HERE is, die verbond wat Hy met die Israeliete gesluit het.”
Toe het hy voor die altaar van die HERE gaan staan, reg voor die hele geloofsgemeenskap van Israel, en sy hande uitgestrek. Ja, Salomo het 'n verhoog van brons gemaak en dit in die middel van die buitehof gesit. Dit was vyf el breed, vyf el lank en drie el hoog. Hy het daarop gaan staan en daar voor die hele geloofsgemeenskap van Israel op sy knieë neergesak, sy hande na die hemel uitgestrek, en gesê:
“HERE, God van Israel,
daar is geen god soos U
in die hemel of op die aarde nie;
U wat die verbond en troue liefde
in stand hou vir u diensknegte
wat met hulle hele hart
voor U leef;
U wat ter wille van u dienskneg,
my vader Dawid,
gehou het by wat U hom beloof het.
U het dit met u mond gesê
en met u hand volbring,
soos dit vandag is.
Daarom, HERE, God van Israel,
ter wille van u dienskneg,
my vader Dawid,
hou nou by wat U hom beloof het
toe U gesê het,
‘Daar sal vir jou nooit
iemand ontbreek
wat voor my aangesig
op die troon van Israel sit nie,
as jou seuns maar net ag slaan
op hulle optrede
deur binne my wet te leef
soos jy voor My geleef het.’
Daarom, HERE, God van Israel,
laat u belofte wat U gemaak het
aan u dienskneg, my vader Dawid,
tog waar word.
“ Maar kan God werklik
by mense op aarde woon?
Kyk, die hemelruim
en die hoogste hemele
kan U nie omvat nie –
hoeveel minder hierdie tempel
wat ek gebou het?
“U moet aandag gee
aan die gebed van u dienskneg,
aan sy smeekbede, HERE my God,
deur te luister na die klaagroep,
na die gebed wat u dienskneg
telkens voor U bid –
dat u oë dag en nag oop sal wees
na hierdie tempel,
na die plek waarvan U gesê het
dat U u Naam daar sal vestig,
sodat U sal luister na die gebed
wat u dienskneg in die rigting
van hierdie plek rig.
Luister dan na die smeekbede
van u dienskneg
en van u volk Israel wat hulle bid
in die rigting van hierdie plek.
U self moet dit hoor uit die plek
waar U woon, uit die hemel;
U moet dit hoor,
en U moet vergewe.
“Wanneer iemand teen sy naaste sondig, en dié 'n verwensing uitspreek om 'n vloek oor hom te bring, en hy dan met die vervloeking voor u altaar in hierdie tempel kom, moet U self uit die hemel hoor en optree en die reg handhaaf van u diensknegte deur die skuldige te vergeld, deur sy optrede op sy eie kop te laat neerkom, en deur die regverdige regverdig te verklaar deur aan hom te gee wat hy volgens sy regverdige optrede verdien.
“Wanneer u volk Israel deur 'n vyand verslaan word omdat hulle teen U gesondig het, en wanneer hulle terugkeer, u Naam prys en bid en voor U smeek in hierdie tempel