Gewilde Bybelverse vanaf मर्कुस 5

Deel

अनि इसुले स्‍हैनिकन भुन्‍या, “याइ छोरि, तेरा बिसासले तोकन भलो गर्‍याछ। सान्‍तिले जा।”

अनि बार बस्‍र्ह देखि रगत बग्‍न्‍या एक मुदौरि स्‍हैनि पुनि ताँइ छि। तेइ मथ्‍थै बैद्‍याहरुति गइ तर भलो हुना स्‍हट्‌टा झुन दुख पाइ। आपुस्‍हात भया सारा धुन सुम्‍पति खर्च गरि र पुनि झुन नराम्‍मो हालतमै पुगेइछि।

अनि स्‍हाँट्‌टै तेइको रगत बग्‍न छोड्‍यो, र आम्‍नो हडको रोग भलो भया तेइले थाँ पाइ।

अनि इसुले छोट्‌टिको हात स्‍हमात्‍यार भुन्‍या, “तालिता कुमि” यइको अथ्‍थ हो, “याइ, छोट्‍टि मु भुन्‍दछु, तुमि उठ।”

इसुले बोल्‍लै गद्‍दा, सबाघरको सासक याइरसको घरबाट मान्‍ठहरु आयार भुन्‍या, “तुम्‍मि छोरि त मरिगै। अब गुरुज्‍युकन क्‍यान दुख दिन्‍छौ?” तर तिनुहरुले गर्‍या कुडाहरुकन ध्‍यान नदिइ इसुले सबाघरका सासककन भुन्‍या, “भेइ नमान, बिसास मात्‍तै गर।”

क्‍यानकि इसुले तेइकन पैलै भुन्‍याछिया, “याइ नराम्‍मो आत्‍मा तो तेइ मान्‍ठबाट निक्‍लि बाइजा।” तब इसुले तेइकन स्‍होद्‍या, “तेरो नाउँ क्‍या हो?” तेइले भुन्‍यो, “मेरो नाउँ त फौज हो, क्‍यानभुन्‍या हामि मथ्‍थै छौं।”