Gewilde Bybelverse vanaf Maitiú 5

Deel

Ní lastar coinneal ċun í ċur fé ḃéal árṫaiġ, aċ ċun í ċur ar ċoinnleóir, ċun go dtaḃarfaḋ sí solus d’á ḃfuil sa tiġ. Lasaḋ ḃur solus-sa ar an gcuma san os cóṁair daoine, i dtreó go ḃfeicfid siad ḃúr ngníoṁarṫa fóġanta agus go molfaid siad ḃúr n-Aṫair atá ins na flaṫais.

Is siḃ-se solus an doṁain. Caṫair ar ċnoc ní féidir í ḋ’ḟolaċaḋ.

Is aoiḃinn do luċt an ċroiḋe ġlain, mar isiad a ġeóḃaiḋ raḋarc ar Ḋia.

Is aoiḃinn do’n ṁuintir go ḃfuil ocras agus tart ċun fióraontaċta orṫa, mar ’s iad a ġeóḃaiḋ a sáiṫ.

Aċ deirim-se liḃ-se: Bíoḋ gráḋ agaiḃ d’ḃúr naṁdaiḃ; deiniḋ maiṫ do’n ṁuintir a ṫugann fuaṫ ḋaoiḃ; agus deiniḋ guiḋe ar son na muintire a ḋeineann cráḋ agus tromaiḋeaċt oraiḃ.

Is aoiḃinn dos na boċtaiḃ sa spioraid, mar is leó san ríġeaċt na ḃflaṫas.

Is aoiḃinn do luċt na síoṫċána ḋéanaṁ, mar is orṫa taḃarfar clann Dé.

Is aoiḃinn do luċt ceannsaċta, mar isiad a ġeóḃaiḋ seilḃ na talṁan.

Is aoiḃinn do’n ṁuintir a ḋ’ḟuilingeann cráḋ ar son fióraontaċta, mar is leó san ríġeaċt na ḃflaṫas.

Is aoiḃinn do luċt na trócaire ḋéanaṁ, mar isiad a ġeóḃaiḋ trócaire.

Is aoiḃinn daoiḃ-se nuair a déanfar spídiú oraiḃ agus ciapaḋ, agus an uile ṡaġas tromaiḋeaċta éiṫiġ, mar ġeall orm-sa; Bíoḋ móráil agus gáirdeaċas oraiḃ, mar is mór é ḃúr luaċt-saoṫair ins na flaṫais; óir sin mar a ciapaḋ na fáiḋe róṁaiḃ.

Is aoiḃinn do luċt dubróin, mar isiad a ġeóḃaiḋ sólás.

Is siḃ-se salann na talṁan. Aċ má ṫéiġeann an salann i leaṁas conus a déanfar salann airís de? Ní’l de ṁaiṫ ann feasta aċ go gcaiṫfí amaċ é agus go ngeóḃfaí do ċosaiḃ daoine ann.

Bíḋiḋ-se, d’á ḃríġ sin, fíor-ṁaiṫ, fé mar atá ḃúr n-Aṫair ins na flaṫais fíor-ṁaiṫ.

Aċ abraiḋ, Seaḋ, ’seaḋ; Ní h-eaḋ, ní h-eaḋ. An rud a ṫéiġeann ṫairis sin is ó’n olc é.

Do ċualaḃair conus mar aduḃraḋ, Súil ar ṡúil, agus fiacal ar ḟiacail. Aċ deirim-se liḃ-se gan cur i n-aġaiḋ uilc; aċ má ḃuaileann duine ṫú ar an leacain ndeis, iompuiġ an leaca eile ċuige, leis.

D’á ḃríġ sin, má’s trúig ṗeacṫa ḋuit do ṡúil ḋeas, strac amaċ í agus caiṫ uait í; óir is fearra ḋuit ball de d’ḃallaiḃ do ċailleaṁaint ’ná do ċolann go léir a ċur go h-ifreann. Agus ma’s trúig ṗeacṫa ḋuit do láṁ ḋeas, gearr anuas díot í agus caiṫ uait í; óir is fearra ḋuit ball ded’ ḃallaiḃ do ċailleaṁaint ’ná do ċorp go léir a ḋul go h-ifreann.