Gewilde Bybelverse vanaf માથ્થી 2

Deel

આને તીયા પોંગામે પોચીને, તીયા પોયરાલે તીયા યાહકી મરિયમુ આરી હેયો, આને પાગે પોળીને પોયરાલે આરાધના કેયી, આને પોતા-પોતા થેલા ખોલીને, તીયાલે હોનો, લોબાન આને ગંધરસ (ધુપ) ભેટ આપી.

જાંહા હેરોદ રાજા યહુદીયા વિસ્તારુપે રાજ કી રેહલો, તીયા સમયુલે બેથલેહેમ ગાંવુમે ઇસુ જન્મો વીયો, તેહેડામે જ્ઞાની લોક પુર્વ દિશામેને યરુશાલેમ શેહેરુમે આવીને ફુચા લાગ્યા, “યહુદીયા રાજા બોના ખાતુર જન્મ્યોહો, તોઅ પોયરો કાંહી હાય? કાહાલ તીયા પોયરા જન્મુલુ વિશે ખબર આપનારો તારો આમુહુ પુર્વો દિશાવેલે દેખ્યોહો, તીયા ખાતુર આમુહુ તીયા આરાધના કેરા આલાહા.”

આને ઈયા ખાતુર તે જાંઅ લાગ્યા, આને વાટીમે તીયાહા તોજ તારો હેયો, જો તીયાહાને પુર્વો દિશામે દેખાલો, જાંહા તીયાહા તોઅ તારો હેયો, તાંહા તે ખુબ ખુશ વી ગીયા! તોઅ તારો તીયાં આગાળી-આગાળી જાતલો, આને પોયરો આથો, તીયાજ જાગા ઉપે આવીને ઓટકી ગીયો.

આને તીયા બાદ હોપનામે એ ચેતવણી મીલી કા, હેરોદ રાજા પાહી ફાચે નાય જાવુલી, આને તીયાહા રાજાલે ખબર નાય આપી, તે બીજી વાટ તીને પોતા દેશુમે ફાચા જાતા રીયા. તે લોક જાતા રીયા તાંહા, એક પરમેહેરુ હોરગા દુતુહુ હોપનામે આવીને યુસુફુલે આખ્યો, “ઉઠ! ઈયા પોયરાલે આને ઈયા યાહકીલે લીને મિસર દેશુમે નાહી જો; આને જાંવ લોગુ આંય તુલે નાય આખુ, તામલુગુ તીહીજ રેજા; કાહાલ કા, હેરોદ રાજા ઈયા પોયરાલે માય ટાકા ખાતુર હોદનારો હાય.”