Gewilde Bybelverse vanaf St. Maheu 10

Deel

M’hou casse él devèd é creis er bleidi; revehet enta fur él aëron, ha disdroug él clomèd.

En hani e hoarne é vuhé, hi hollou; hag en hani e gol é vuhé dré en arben a han‐an, hi goarnou.

Ne zoujet quet er ré e lah er horv, ha n’ellant quet lahein en inean, mæs doujet quentoh en hani e elle turel beb eil pèn én ihuern er horv ag en inean.

En hani ne guemér quet é groèz ha n’em héli quet, né quet delléhus a han‐an.

Pihue‐benac enta em ansàüou dirac en dud, m’hou ansàüou ehué dirac me Zad péhani e zou én Nean. Pihue‐benac enta em zihanàou dirac en dud, m’hou zihanàou ehué dirac me Zad péhani zou én Nean.

Yahet er ré clan, gùellet d’er ré lovre; laquet er ré varhue de vout bihue arré, casset quit en droug‐sperèdeu: digueméret e hoès aveid nitra, reit aveid nitra.

El‐cé ne zoujet quet: hui e talve mui eid ur holvan.

Ne chonget quet é on deit de zigasse er peah arh en douar: n’en don quet deid de zigasse er peah mæs er glean.