Gewilde Bybelverse vanaf मत्‍ति 2

Deel

खोन्‍किना खिम्‍हुत्‌दा म़वाङाकि खोचिआ नुनु अ़चुमा मरियम्‌एनान अ़खा, खोन्‍कि म़बोम्‍सान्‍चिन्‌कि खोक्‍को अ़ब़क्‍ता। खोन्‍किना मोचिआ अ़चुबेखाचि अ़होराकि खोक्‍को हाराक्‌वा, धुपा खोन्‍कि नाम्‍नुओ सुङ छुक्‍तुप्‍मा अ़पुवा।

हेरोद हाङ मुवाङाओ ग़रिदा यहुदियादाओ बेथलेहेम तेन्‌दा येसु म़लिसा। मोन्‍ग़रि बुसुहोन्‌याङ्‌का सालुत्‍लिचि यरुसलेम्‌दा म़ताकि मोचि म़य़ङा, “यहुदिचिओ अ़चुहाङ म़लिसाओ अ़ऩङ्‌वा छा खादा म़युङ्‌याङ? आन्‍कान्‍का खोक्‍कोसोओ अ़चुसाङ्‌केन्‍मा बुसुहोन्‌या खाम्‍का, खोन्‍कि खोक्‍को ब़क्‍सि तान्‌युङ्‌सिन्‍का।”

खोचिआ मो साङ्‌केन्‍मा अ़खाकि खोचिओ अ़न्‍नुनु अ़चुऩङानुवा।

खोन्‍किना हेरोद्‌एदा मान्‍लाखात्‌दानिन निकिना अ़चुसेन्‍मुयुदा चाप्‍चेत्‍माय़ङ अ़तोक्‍ताकि नि लाम लियाङ्‌सा मोचि अ़चुहेन्‍कोप म़लासा। मो सालुत्‍लिचि म़खाराचिआकि निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़क्‍छा अ़चुकाफा अ़चुसेन्‍मुयुदा योसेफ्‌एदा खाङ्‌मुसान्‍चिन खोन्‍कि लो, “पुवालोन्‍ता, नुनु खोन्‍कि खोक्‍कोसोओ अ़चुमा खात्‍तुचिकि मिस्र हेन्‍कोप फुङ्‌सा, खोन्‍कि अ़ङ्‌का खाना मान्‍लोयुक्‍नातारि मोयाङा युङा, देकिनालो हेरोद्‌आ नुनु सेत्‍मा निम्‍पाङ खोक्‍को लाम्‍मा मुङु।”