Gewilde Bybelverse vanaf mārku eɹudhina suvisēsham 5

Deel

avar avaɹlai pārthu: ‘mahaɹlē, un visuvāsam unnai iraɹjithadhu, nī samādhānathōɹdē pōi, un vēdhanai nīngi suhamā yiru,’ endrār.

apoɹudhu panniraɹndu varushamāi perumbāɹduɹlla oru sthirī, anēha vaithiyarhaɹlāl mihavum varuthapaɹtu, thanaku uɹndānavaihaɹlai ellām selavaɹithum, satrāhilum guɹnamaɹdaiyāmal adhiha varuthapaɹduhir̄aboɹudhu, iyēsuvai kur̄ithu kēɹlvipaɹtu

uɹdanē avaɹl uɹdaiya udhirathin ūr̄al nindrubōyitru: andha vēdhanai nīngī ārōkiyam aɹdaindhadhai avaɹl than sarīrathil uɹnarndhāɹl.

piɹllaiyin kaiyai piɹdithu; ‘thalīthākūmi,’ endrār; adhatku, ‘sir̄upeɹnnē yeɹundhiru endru unaku j̄olluhirēn,’ endru arthamām.

avar ipaɹdi pēsikoɹndirukaiyil, jeba ālaya thalaivanuɹdaiya vīɹtilirundhu silar vandhu: ‘ummuɹdaiya kumārathi marithupōnāɹl, ini yēn pōdhaharai varuthapaɹduthuhir̄īr?’ endrārhaɹl. avarhaɹl sonna vārthaiyai īyēsu kēɹtavuɹdanē, jeba ālaya thalaivanai nōki: ‘bayapaɹdādhē, visuvāsam uɹllavanāyiru,’ endru solli

ēnenil avar avanai nōki; ‘asutha āviyē, indha manushanai viɹtu pur̄apaɹtu pō,’ endɹu solliyirundhār. apoɹudhu avar avanai nōki: ‘un pēr enna?’ vendɹu kēɹtār. adhatku avan: ‘nāngaɹl anēharā yirukirabaɹdiyāl en pēr lēhiyōn,’ endɹu solli